ΠΑΟΚ: Αναζητώντας το DNA της διάρκειας

Δεν υπάρχει καμία αμφιβολία ότι η φετινή χρονιά ήταν για τον ΠΑΟΚ χρονιά αναγέννησης σε όλους τους τομείς. Και στον αγωνιστικό και στον διοικητικό. Όσο κι αν φανεί ρομαντικό, ζυγίζοντας τους δύο αυτούς τομείς στην προσπάθειά μας να δούμε ποιος έχει τη μεγαλύτερη βαρύτητα, η μπίλια θα «κάτσει» στον διοικητικό. Γιατί πολύ απλά μόνο αν ο διοικητικός τομέας είναι υγιής, μπορεί μια ομάδα να προσδοκά και σε αγωνιστική ανάκαμψη, η οποία όμως θα πρέπει να έχει διάρκεια και βάθος.
Και εδώ ακριβώς είναι το κλειδί της επιτυχίας. Η διάρκεια. Τα τελευταία 24 χρόνια, αρχής γενομένης από το πρωτάθλημα του 1985 που κατέκτησε η ομάδα μας, ο ΠΑΟΚ δεν μας προσέφερε χαρές διαρκείας, αλλά περιστασιακές. Δύο κύπελλα Ελλάδος, μια – παραλίγο – συμμετοχή στο Champions League, έναν ιστορικό αποκλεισμό της Άρσεναλ στο ΟΥΕΦΑ και κάποιες παροδικές αλλά σπουδαίες νίκες στο ελληνικό πρωτάθλημα. Πενιχρός απολογισμός για μια ομάδα του βεληνεκούς, της δυναμικής και της ιστορίας του ΠΑΟΚ.
Τα 24 αυτά χρόνια λοιπόν, όχι μόνο ζούσαμε με περιστασιακές χαρές, αλλά γίναμε μάρτυρες μιας σταδιακής απαξίωσης της ομάδας μας, τόσο αγωνιστικής, όσο και διοικητικής. Οι λέξεις ήθος, εντιμότητα, συνέπεια, αξιοπρέπεια, φιλότιμο, σοβαρότητα αποτελούσαν έννοιες άγνωστες για τις εκάστοτε διοικήσεις της ομάδας μας. Αποτέλεσμα αυτής της πραγματικότητας ήταν μέρα με την ημέρα να ξεθωριάζει η δυναμική της ομάδας μας και να μικραίνει επικίνδυνα σε κάθε τομέα. Ο κίνδυνος να μεγαλώσουν οι νέες γενιές ΠΑΟΚΤΣΗΔΩΝ έχοντας στον μυαλό τους έναν ΠΑΟΚ «μικρό» σε αγωνιστικό μέγεθος και φιλοσοφία ήταν τεράστιος. Κάτι τέτοιο θα άλλαζε τον ρου της ιστορίας του ΠΑΟΚ, μετατρέποντάς τον σε μια μικρομεσαία ομάδα του ελληνικού πρωταθλήματος. Η περσινή 9η θέση της ομάδας μας ήταν το αποκορύφωμα αυτού του κινδύνου.
Και ήρθε η σεζόν που ολοκληρώνεται σε λίγες ημέρες. Η έλευση του Θοδωρή Ζαγοράκη άλλαξε άρδην την κατάσταση στην ομάδα. Ο κόσμος κατάλαβε πολύ γρήγορα τις προθέσεις του και στήριξε την προσπάθειά του με όλες του τις δυνάμεις. Τα 20.000 εισιτήρια διαρκείας τα λένε όλα. Η Τούμπα κατάμεστη σχεδόν σε κάθε αγώνα. Οι οπαδοί μας γέμιζαν ακόμα και τα γήπεδα των αντιπάλων μας. Η συμμετοχή του κόσμου στην πρόσφατη Αύξηση Μετοχικού Κεφαλαίου ήταν συγκινητική. Ο Ζήσης Βρύζας, ο Γιώργος Γεωργιάδης, ο Βιολίδης και τα άλλα παιδιά της διοίκησης ξεπέρασαν τους εαυτούς τους και με τις κινήσεις τους έδωσαν στην ομάδα μας τη χαμένη της αίγλη και την χαμένη της αγωνιστική αξιοπρέπεια. Η δεύτερη θέση τα λέει όλα. Κι αν κάποια πράγματα πήγαιναν καλύτερα (ατυχίες, διαιτησίες κ.α), θα μπορούσαμε αυτή τη στιγμή να μιλάμε για το θαύμα της κατάκτησης ενός πρωταθλήματος.
Τι λέει όμως η δεύτερη θέση; Πολλά, αλλά και...τίποτα. Το γιατί λέει πολλά νομίζω ότι το καταλαβαίνουμε όλοι. Το γιατί δεν λέει τίποτα όμως; Μα είναι πολύ απλό. Αν η φετινή πορεία μας αποδειχθεί πυροτέχνημα, δεν θα λέει τίποτα! Το στοίχημα του αναγεννημένου ΠΑΟΚ και του Προέδρου του είναι – ή πρέπει να είναι - η διάρκεια. Να μπορέσει η ομάδα μας να παραμείνει στα ψηλά και κάθε σεζόν να παλεύει για το πρωτάθλημα, όπως κάνουν η ΑΕΚ, ο Παναθηναϊκός και ο Ολυμπιακός. Σκεφθείτε λίγο: Η φετινή ΑΕΚ, κατά πολλούς η χειρότερη αγωνιστικά των τελευταίων 20 χρόνων, με τα χίλια μύρια οικονομικά και διοικητικά προβλήματα, τερμάτισε στην...4η θέση! Αυτό πρέπει να ζητάμε κι εμείς από τον ΠΑΟΚ μας. Ακόμα και στη χειρότερη σεζόν του να τερματίζει 4ος! Η 4η θέση να είναι ο...πάτος των επιδιώξεών του! Εδώ λοιπόν θα πρέπει να δώσουμε βάρος.
Μακάρι η ομάδα μας να προκριθεί στο Champions League. Θα είναι μια άνευ προηγουμένου επιτυχία! Αλλά και αν πάμε στο ΟΥΕΦΑ, δεν θα είναι καταστροφή. Και σε καμία περίπτωση δεν θα είναι εξέλιξη που θα χαλάσει την πολύ καλή εικόνα του φετινού ΠΑΟΚ.
Οι επόμενες κινήσεις μας πρέπει να είναι προσεκτικές. Να μην απλώσουμε τα πόδια μας πέρα από εκεί που φτάνει το σεντόνι. Να μην κάνουμε ανοίγματα οικονομικά που θα τα πληρώσουμε αύριο ακριβά και θα μας στοιχίσουν ένα επώδυνο πισωγύρισμα. Άλλωστε μην ξεχνάτε ότι ο εφιάλτης των χρεών δεν έχει απομακρυνθεί, αλλά αιωρείται πάνω από τον δικέφαλο αετό σαν δαμόκλειος σπάθη.
Είμαι σίγουρος ότι η διοίκηση ξέρει τι πρέπει να κάνει. Καταθέτω όμως τον προβληματισμό μου για να γίνει συνείδηση όλων των οπαδών μας, που θέλουν αποτελέσματα εδώ και τώρα και ονειρεύονται άμεσα ευρωπαϊκούς τελικούς. Σεμνότητα και ταπεινότητα απαιτείται. Αυτό βέβαια σε καμία περίπτωση δεν σημαίνει αμυντική στρατηγική. Σημαίνει απλά συνετή στρατηγική. Άλλο το ένα, άλλο το άλλο. Με φανφάρες και μεγαλοστομίες κανείς δεν πήγε μπροστά. Κι εμείς οφείλουμε να παραμείνουμε σοβαροί σε κάθε μας κίνηση γιατί καθημερινά σαν σύλλογος αλλά και σαν οπαδοί, περνάμε εξετάσεις αξιοπιστίας.
Μιλώντας με οπαδούς άλλων ομάδων εισπράττω τη βεβαιότητά τους ότι η φετινή μας πορεία θα είναι απλά ένα πυροτέχνημα και δεν θα έχει συνέχεια. Η ομάδα μας θα πρέπει με πράξεις να τους αποδείξει ότι κάνουν λάθος και ότι ο ΠΑΟΚ αναγεννήθηκε για να μείνει στο club των ισχυρών. Γιατί αυτό λέει το DNA του. Η φετινή 2η θέση μπορεί του χρόνου να γίνει 1η, μπορεί να παραμείνει 2η ή μπορεί να γίνει 3η ή 4η. Αλλά σε καμία περίπτωση δεν πρόκειται να γίνει πια 5η, 6η, 7η, 8η ή....9η. Ο ΠΑΟΚ γεννήθηκε πρωταθλητής και πρέπει με τις σωστές κινήσεις όλων μας να επιβεβαιώσει αυτό το DNA του, κάνοντας κάθε χρόνο πρωταθλητισμό.
Μόνο τότε η φετινή υπέρβαση θα έχει νόημα και θα λειτουργήσει σαν κληρονομιά για τα χρόνια που έρχονται....