Μια απλή σκέψη περί εφημερίδων...

Η διαχρονική πρόκληση πού λέγεται εφημερίδα είναι το πνευματικό αντίσωμα στην κοινωνία του «καραόκε» πολιτισμού πού επιβάλλεται από αυτούς πού νομίζουν ότι έτσι θα καθορίσουν και θα καθοδηγήσουν τον κόσμο. Έτσι όμως δεν έχουν μαζί τους την σιωπηλή πλειοψηφία των αναγνωστών κάθε ηλικίας που αντιστέκονται, επιμένουν και ελπίζουν, ως ενεργοί πολίτες.
Οι εφημερίδες απευθύνονται σε κοινότητες και όχι σε απρόσωπους αριθμούς. Υπάρχουν καλές και κακές κοινότητες. Εμείς επιλέγουμε που εντασσόμαστε, αλλά και ποιες κοινότητες διαμορφώνουμε. Πιστεύω ότι θα πρέπει να δημιουργηθεί ένα εργαλείο που να συνδέει την απήχηση του ενημερωμένου πολίτη - αναγνώστη στην κοινωνία της πληροφορίας από τον πολίτη που απλώς ακούει ή βλέπει τις ειδήσεις. Αυτό πιστεύω ότι εγγυάται την αύξηση της πνευματικής διεισδυτικότητας που αθροιστικά μεγιστοποιεί την ανταγωνιστικότητα.
Μαζί, με ένα δεύτερο εργαλείο ως «Πιστοποίηση Έγκυρης Ενημέρωσης» από εφημερίδες άποψης. Ένα εργαλείο που θα πιστοποιεί ότι αυτό που διαβάζω έχει επεξεργασθεί, έχει βασανισθεί, έχει διασταυρωθεί. Δεν αρκεί η πιστοποίηση κυκλοφορίας, χρειάζονται νέα εργαλεία στην εποχή της υπερπληροφόρησης.
Η Ένωση Ιδιοκτητών Ημερησίων Εφημερίδων Αθηνών από την άλλη πλευρά, (αλλά και άλλες αντίστοιχες ενώσεις ανά τη χώρα), οφείλει να προετοιμάσει με τη συνεργασία επαγγελματιών του χώρου, σειρά εκδηλώσεων για να εμφυσήσει στους νέους τη σημασία της ανάγνωσης εφημερίδων. Να μοιράσει εφημερίδες πιλοτικά σε γυμνάσια και λύκεια, σε internet καφέ, σε γήπεδα. Προσεγγίστε κύριοι την “generation Google”. Δεν είναι μόνο τι ψάχνεις, αλλά και πως αξιολογείς αυτό που σου σερβίρει άκοπα αυτή, σε Χ sec.