tag:blogger.com,1999:blog-40118640098051433822024-02-08T02:27:54.956-08:00Carpe DiemDimisKhttp://www.blogger.com/profile/04111715494768399005noreply@blogger.comBlogger37125tag:blogger.com,1999:blog-4011864009805143382.post-26501514551315807012012-10-29T03:37:00.001-07:002012-10-29T03:37:15.989-07:00Κάψε το σενάριο...<!--[if gte mso 9]><xml>
<w:WordDocument>
<w:View>Normal</w:View>
<w:Zoom>0</w:Zoom>
<w:PunctuationKerning/>
<w:ValidateAgainstSchemas/>
<w:SaveIfXMLInvalid>false</w:SaveIfXMLInvalid>
<w:IgnoreMixedContent>false</w:IgnoreMixedContent>
<w:AlwaysShowPlaceholderText>false</w:AlwaysShowPlaceholderText>
<w:Compatibility>
<w:BreakWrappedTables/>
<w:SnapToGridInCell/>
<w:WrapTextWithPunct/>
<w:UseAsianBreakRules/>
<w:DontGrowAutofit/>
</w:Compatibility>
<w:BrowserLevel>MicrosoftInternetExplorer4</w:BrowserLevel>
</w:WordDocument>
</xml><![endif]--><br />
<!--[if gte mso 9]><xml>
<w:LatentStyles DefLockedState="false" LatentStyleCount="156">
</w:LatentStyles>
</xml><![endif]--><!--[if gte mso 10]>
<style>
/* Style Definitions */
table.MsoNormalTable
{mso-style-name:"Table Normal";
mso-tstyle-rowband-size:0;
mso-tstyle-colband-size:0;
mso-style-noshow:yes;
mso-style-parent:"";
mso-padding-alt:0cm 5.4pt 0cm 5.4pt;
mso-para-margin:0cm;
mso-para-margin-bottom:.0001pt;
mso-pagination:widow-orphan;
font-size:10.0pt;
font-family:"Times New Roman";
mso-ansi-language:#0400;
mso-fareast-language:#0400;
mso-bidi-language:#0400;}
</style>
<![endif]-->
<br />
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: "Arial Narrow";">Μια καλοντυμένη
νεαρή γυναίκα, η οποία δουλεύει σε πολυτελές γραφείο, μπροστά σε έναν
υπολογιστή τελευταίας τεχνολογίας. Μητέρα η ίδια, που δεν χαλάει χατίρι στο
παιδί της, του αγοράζει ακριβά παιχνίδια και μαζί με τον σύζυγό της ζουν όλοι σε
ένα μεγάλο σπίτι, με όμορφο κήπο, σαν εκείνα που βλέπαμε παλιά στα ελληνικά
σίριαλ της «χρυσής» εποχής. Είναι εικόνες από τηλεοπτικό σποτ γνωστής εταιρείας
τροφίμων, βγαλμένες λες από άλλες εποχές, όταν όλα ήταν... αλλιώς. Όταν οι
Έλληνες και οι Ελληνίδες είχαν δουλειές – και μάλιστα γραφείου κατά προτίμηση-,
όταν είχαν χρήματα να αγοράζουν τα καλύτερα για τα παιδιά τους, όταν ζούσαν μια
άνετη ζωή, όπου το «ευ ζην» κυριαρχούσε του «ζην». </span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: "Arial Narrow";">Χωρίς να το θέλω,
μελαγχόλησα. Διότι διαπίστωσα ότι υπάρχουν ακόμα διαφημιστές και διαφημιζόμενοι
που επιμένουν να διαφημίζουν προϊόντα και υπηρεσίες με τη λογική της δεκαετίας
του 1990 ή του 2000. Παρουσιάζοντας ακριβά σπίτια και αυτοκίνητα, αλλά και
διαλόγους, από τους οποίους απουσιάζει παντελώς ο ορθολογισμός που απαιτεί η
σημερινή εποχή. Και το ερώτημα είναι, γιατί συμβαίνει αυτό; Μήπως θεωρούν ότι
με το να αγνοούν την πραγματικότητα και παρουσιάζοντας μια εξωραϊσμένη εικόνα
για το ευρύτερο περιβάλλον των προϊόντων τους, κερδίζουν τον Έλληνα καταναλωτή;
Δεν μπορώ να το πιστέψω αυτό. Η μόνη εξήγηση που θα μπορούσα να δώσω είναι ότι
προσπαθούν να «κρατήσουν» το κοινό τους, προσφέροντάς του εικόνες επίπλαστης
ευημερίας, θεωρώντας ότι έτσι θα το κάνουν να νοσταλγήσει το παρελθόν και να
αγοράσει το προϊόν, που ίσως τους το θυμίσει. Ειλικρινά δεν μπορώ να σκεφτώ
κάτι διαφορετικό. </span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: "Arial Narrow";">Προς Θεού, δεν λέω
να φτιάχνουμε διαφημίσεις μιζέριας και κακομοιριάς. Άλλωστε αυτό δεν συνάδει με
την ίδια τη φύση της διαφήμισης. Ωστόσο, καλό είναι να προσπαθήσουμε να
κρατήσουμε τις ισορροπίες μεταξύ του εξωραϊσμού και της δύσκολης
πραγματικότητας. Γιατί η διαφήμιση πρέπει να αντανακλά την κοινωνία και να
μιλάει στους καταναλωτές με τον τρόπο που αυτοί είναι έτοιμοι να ακούσουν. </span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: "Arial Narrow";">Ίσως δεν με είχε
προβληματίσει τόσο πολύ η διαφήμιση αυτή, εάν αποτελούσε απλά την εξαίρεση.
Δυστυχώς τους τελευταίους μήνες έχω δει αρκετές τέτοιες διαφημίσεις, κυρίως από
την κατηγορία των τροφίμων. Η σημερινή κοινωνική και οικονομική πραγματικότητα
πρέπει να προβληματίσει διαφημιστές και διαφημιζόμενους, όχι μόνο θεωρητικά,
αλλά και ουσιαστικά. Δεν είναι δυνατόν η διαφήμιση να προσπαθεί να προσεγγίζει
τους καταναλωτές με στρατηγικές άλλων δεκαετιών. Μπορεί το αποτέλεσμα μιας
τέτοιας διαφήμισης να είναι πραγματικά πολύ καλό – και τις περισσότερες φορές είναι-,
ωστόσο δεν είναι καθόλου σίγουρο ότι θα οδηγήσει στην κινητοποίηση του
καταναλωτή...</span></div>
DimisKhttp://www.blogger.com/profile/04111715494768399005noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-4011864009805143382.post-59375504939613964632011-11-10T07:13:00.000-08:002012-10-29T03:39:55.803-07:00Αμβλυμένες καταστάσεις, αποδομημένες λύσεις <!--[if gte mso 9]><xml> <w:worddocument> <w:view>Normal</w:View> <w:zoom>0</w:Zoom> <w:punctuationkerning/> <w:validateagainstschemas/> <w:saveifxmlinvalid>false</w:SaveIfXMLInvalid> <w:ignoremixedcontent>false</w:IgnoreMixedContent> <w:alwaysshowplaceholdertext>false</w:AlwaysShowPlaceholderText> <w:compatibility> <w:breakwrappedtables/> <w:snaptogridincell/> <w:wraptextwithpunct/> <w:useasianbreakrules/> <w:dontgrowautofit/> </w:Compatibility> <w:browserlevel>MicrosoftInternetExplorer4</w:BrowserLevel> </w:WordDocument> </xml><![endif]--><!--[if gte mso 9]><xml> <w:latentstyles deflockedstate="false" latentstylecount="156"> </w:LatentStyles> </xml><![endif]--><!--[if gte mso 10]> <style> /* Style Definitions */ table.MsoNormalTable {mso-style-name:"Table Normal"; mso-tstyle-rowband-size:0; mso-tstyle-colband-size:0; mso-style-noshow:yes; mso-style-parent:""; mso-padding-alt:0cm 5.4pt 0cm 5.4pt; mso-para-margin:0cm; mso-para-margin-bottom:.0001pt; mso-pagination:widow-orphan; font-size:10.0pt; font-family:"Times New Roman"; mso-ansi-language:#0400; mso-fareast-language:#0400; mso-bidi-language:#0400;} </style> <![endif]--> <br />
<div class="MsoNormal">
<!--[if gte mso 9]><xml>
<w:WordDocument>
<w:View>Normal</w:View>
<w:Zoom>0</w:Zoom>
<w:PunctuationKerning/>
<w:ValidateAgainstSchemas/>
<w:SaveIfXMLInvalid>false</w:SaveIfXMLInvalid>
<w:IgnoreMixedContent>false</w:IgnoreMixedContent>
<w:AlwaysShowPlaceholderText>false</w:AlwaysShowPlaceholderText>
<w:Compatibility>
<w:BreakWrappedTables/>
<w:SnapToGridInCell/>
<w:WrapTextWithPunct/>
<w:UseAsianBreakRules/>
<w:DontGrowAutofit/>
</w:Compatibility>
<w:BrowserLevel>MicrosoftInternetExplorer4</w:BrowserLevel>
</w:WordDocument>
</xml><![endif]--></div>
<div class="MsoNormal">
<!--[if gte mso 9]><xml>
<w:LatentStyles DefLockedState="false" LatentStyleCount="156">
</w:LatentStyles>
</xml><![endif]--><!--[if gte mso 10]>
<style>
/* Style Definitions */
table.MsoNormalTable
{mso-style-name:"Table Normal";
mso-tstyle-rowband-size:0;
mso-tstyle-colband-size:0;
mso-style-noshow:yes;
mso-style-parent:"";
mso-padding-alt:0cm 5.4pt 0cm 5.4pt;
mso-para-margin:0cm;
mso-para-margin-bottom:.0001pt;
mso-pagination:widow-orphan;
font-size:10.0pt;
font-family:"Times New Roman";
mso-ansi-language:#0400;
mso-fareast-language:#0400;
mso-bidi-language:#0400;}
</style>
<![endif]-->
</div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: "Franklin Gothic Medium";">Τα 4
τελευταία χρόνια της κρίσης, η ανάγκη αλλαγής νοοτροπίας όλων μας έχει
προβληθεί ως αναγκαία και ικανή συνθήκη ώστε να ανακάμψουμε ως πολίτες και ως
χώρα. Όλοι συμφωνούμε σε αυτό. Τουλάχιστον εγώ δεν έχω συναντήσει κανένα Έλληνα
που να μην πιστεύει ότι πρέπει να αλλάξουμε μυαλά. Από το να συμφωνούμε όμως να
αλλάξουμε, μέχρι το να αλλάξουμε πραγματικά, η απόσταση είναι τεράστια. Και
δυστυχώς, έχω την εντύπωση ότι είναι τόση όση η απόσταση της γης από το φεγγάρι.
Γιατί το λέω αυτό; Διότι σε όλη αυτή τη συζήτηση δεν έχει αποσαφηνιστεί ακόμα
σε ποιους τομείς ακριβώς πρέπει να αλλάξουμε, με αποτέλεσμα ο κάθε ένας από
εμάς να εκλαμβάνει τις αλλαγές κατά το δοκούν, οι οποίες κατά τεκμήριο αφορούν
πρώτα τους άλλους και...λίγο εμάς. Τουλάχιστον τα γεγονότα αυτό δείχνουν. Μια
βασική παράμετρος στην οποία πρέπει να αλλάξουμε όλοι είναι στο να «ανοίξουμε»
το μυαλό μας, να μάθουμε να δεχόμαστε την άλλη άποψη, να εκτιμούμε τη
δημιουργικότητα και να αποβάλλουμε τον εντελώς άστοχο δογματισμό του ότι όλοι
μας καταδιώκουν και θέλουν το κακό μας. Όταν η καχυποψία περισσεύει διαρκώς, τα
προβλήματα παραμονεύουν. Αφορμή για τις σκέψεις αυτές έδωσε η πρόσφατη απόφαση
του Συμβουλίου Ελέγχου Επικοινωνίας να ζητήσει την τροποποίηση του μηνύματος «Ε
ρε, </span><span lang="EN-US" style="font-family: "Franklin Gothic Medium"; mso-ansi-language: EN-US;">Jumbo</span><span lang="EN-US" style="font-family: "Franklin Gothic Medium";">
</span><span style="font-family: "Franklin Gothic Medium";">που σας χρειάζεται»,
το οποίο συνοδεύει την νέα διαφημιστική καμπάνια των </span><span lang="EN-US" style="font-family: "Franklin Gothic Medium"; mso-ansi-language: EN-US;">Jumbo</span><span style="font-family: "Franklin Gothic Medium";">. </span><span lang="EN-US" style="font-family: "Franklin Gothic Medium"; mso-ansi-language: EN-US;">To</span><span lang="EN-US" style="font-family: "Franklin Gothic Medium";"> </span><span style="font-family: "Franklin Gothic Medium";">σκεπτικό της απόφασης είναι ότι το
μήνυμα αυτό, που στοχεύει – σωστά, όπως διατείνεται το Σ.Ε.Ε. – στο να δείξει
ότι κάποιοι πωλούν αδικαιολόγητα ακριβά προϊόντα και υπηρεσίες τους, ενδέχεται
να θεωρηθεί ότι αφορά όλες τις επαγγελματικές επιχειρήσεις αδιακρίτως. Ωστόσο,
πόσο αφελής πρέπει να είναι ένας τηλεθεατής ώστε να θεωρήσει ότι αυτό το μήνυμα
αφορά όλες τις επιχειρήσεις; Το ερώτημα είναι ρητορικό, αφού εκτιμώ ότι ένας
νοήμων άνθρωπος θα καταλάβει ότι προφανώς δεν τις αφορά όλες. Από την άλλη,
γιατί είναι κακό να λέμε τα πράγματα με το όνομά τους; Γιατί πρέπει διαρκώς να
αμβλύνουμε και να ωραιοποιούμε τα προβλήματα, αποδομώντας έτσι τις λύσεις τους;
Κατά τη γνώμη μου, το μήνυμα «Ε ρε, </span><span lang="EN-US" style="font-family: "Franklin Gothic Medium"; mso-ansi-language: EN-US;">Jumbo</span><span lang="EN-US" style="font-family: "Franklin Gothic Medium";"> </span><span style="font-family: "Franklin Gothic Medium";">που σας χρειάζεται» είναι πολύ δυνατό και με ισχυρή
δυναμική. Και σίγουρα, από τα πλέον δυνατά των τελευταίων χρόνων. Κι όμως, αυτό
το μήνυμα κάποιοι θεώρησαν ότι τους δημιουργεί πρόβλημα. Εκτιμώ ότι η αντίδραση
της Εθνικής Συνομοσπονδίας Ελληνικού Εμπορίου που ζήτησε τον σχετικό έλεγχο,
ήταν υπερβολική. Η δημιουργικότητα και η καινοτομία απαιτούν «ανοικτά μυαλά», που
ειλικρινά δεν ξέρω αν θα αποκτήσουμε ποτέ...</span></div>
DimisKhttp://www.blogger.com/profile/04111715494768399005noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-4011864009805143382.post-81280784972007207412011-11-09T04:17:00.000-08:002011-11-09T04:19:10.510-08:00ΑΠΛΑ ΜΑΘΗΜΑΤΙΚΑ...<!--[if gte mso 9]><xml> <w:worddocument> <w:view>Normal</w:View> <w:zoom>0</w:Zoom> <w:punctuationkerning/> <w:validateagainstschemas/> <w:saveifxmlinvalid>false</w:SaveIfXMLInvalid> <w:ignoremixedcontent>false</w:IgnoreMixedContent> <w:alwaysshowplaceholdertext>false</w:AlwaysShowPlaceholderText> <w:compatibility> <w:breakwrappedtables/> <w:snaptogridincell/> <w:wraptextwithpunct/> <w:useasianbreakrules/> <w:dontgrowautofit/> </w:Compatibility> <w:browserlevel>MicrosoftInternetExplorer4</w:BrowserLevel> </w:WordDocument> </xml><![endif]--><!--[if gte mso 9]><xml> <w:latentstyles deflockedstate="false" latentstylecount="156"> </w:LatentStyles> </xml><![endif]--><!--[if gte mso 10]> <style> /* Style Definitions */ table.MsoNormalTable {mso-style-name:"Table Normal"; mso-tstyle-rowband-size:0; mso-tstyle-colband-size:0; mso-style-noshow:yes; mso-style-parent:""; mso-padding-alt:0cm 5.4pt 0cm 5.4pt; mso-para-margin:0cm; mso-para-margin-bottom:.0001pt; mso-pagination:widow-orphan; font-size:10.0pt; font-family:"Times New Roman"; mso-ansi-language:#0400; mso-fareast-language:#0400; mso-bidi-language:#0400;} </style> <![endif]--> <p class="MsoNormal"> Η Ελλάδα χρεοκόπησε, Πορτογαλία και Ιρλανδία παλεύουν να το αποφύγουν, η Ιταλία μπήκε στο μάτι του κυκλώνα και δύσκολα θα ξεφύγει, Κύπρος, Γαλλία, Ιταλία, Ισπανία παίρνουν διαρκώς νέα μέτρα λιτότητας και υποβαθμίζονται από τους οίκους (προσωρινά η Γαλλία το απέφυγε αυτό). Το πρόβλημα της Ευρωζώνης τελικά δεν ήταν η Ελλάδα, απλά η χώρα αυτή ήταν ο πιο αδύναμος κρίκος. Το πρόβλημα ήταν η ίδια η Ευρωζώνη, το ευρώ και ο τρόπος λειτουργίας τους. Νομισματική ένωση χωρίς πολιτική δεν νοείται. Και φυσικά η λύση είναι μια και ίσα που προλαβαίνουν: Ευρωομόλογα, τύπωμα χρήματος από την ΕΚΤ και τοποθέτησή του στην ευρωπαϊκή αγορά...χθες, με παράλληλη μείωση της έμμεσης φορολογίας για να κινηθεί η ευρωπαϊκή αγορά. Το χρέος των χωρών θα αυξηθεί βέβαια, αλλά με την ανάπτυξη που θα ακολουθήσει θα είναι πιο εύκολο να εξυπηρετηθεί. Οι διαρκείς περικοπές και τα μέτρα λιτότητας χωρίς αναπτυξιακά μέτρα θα οδηγήσουν μαθηματικά την Ευρωζώνη σε διάλυση. Αυτό το βλέπει και ένα μικρό παιδάκι που δεν έχει σπουδάσει στα ακριβά και κορυφαία διεθνή πανεπιστήμια που σπούδασαν αυτοί που μας κυβερνούν. Δεν βλέπουν την αλήθεια; Τη βλέπουν, αλλά υποτάχθηκαν στην φασιστική Γερμανία που θέλει να κάνει όλους τους Ευρωπαίους Γερμανούς, χωρίς να καταλαβαίνει ότι κάθε λαός έχει τις δικές του ιδιομορφίες και απαιτεί διαφορετική αντιμετώπιση. Η φασιστική Γερμανία ετοιμάζεται για 3<sup>η</sup> φορά να αιματοκυλίσει την Ευρώπη, αυτή τη φορά οικονομικά. ΕΞΟΔΟΣ ΑΠΟ ΤΟ ΕΥΡΩ ΤΩΡΑ ΓΙΑ ΤΗ ΓΕΡΜΑΝΙΑ! Αν όμως θέλουν να μείνουν σε αυτό, ας το αποδείξουν έμπρακτα, δεχόμενοι τις παραπάνω κινήσεις που ούτως ή άλλως θα αναγκαστούν να πάρουν το πολύ σε ένα χρόνο από σήμερα. Ηλίθιους δεν έχουμε μόνο στην Ελλάδα, αλλά και στην Ευρώπη. Και το όσκαρ ηλιθιότητας πάει στους Γερμανούς. Όσο για μας πρέπει να προχωρήσουμε τις αναγκαίες μεταρρυθμίσεις, αλλά να σταματήσει...χθες η αφαίμαξη μισθωτών και συνταξιούχων. Να εστιάσουμε την προσοχή μας στην φοροδιαφυγή και μόνο εκεί. Και να κινηθούμε γρήγορα για την απορρόφηση των ΕΣΠΑ. Και φυσικά να σοβαρευτούμε σε όλα....</p>DimisKhttp://www.blogger.com/profile/04111715494768399005noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-4011864009805143382.post-70336987469611817532011-01-26T00:21:00.000-08:002011-01-26T00:22:33.098-08:00Θέλω να γυρίσω στα παλιά...Αναρωτιέμαι κι εγώ, λόγω της κρίσης, τι έχουμε και τι θα χάσουμε. Αλλά και παλιότερα αναρωτιόμουν γιατί να έχουμε τόσο συνδέσει τόσο πολύ την ευχαρίστηση με το χρήμα, γιατί το χρήμα να έχει γίνει κριτήριο αξιολόγησης προσώπων και πραγμάτων.<br />Θεωρώ "περιουσία" μου το ότι πρόλαβα να ζήσω κάποιες καταστάσεις που δεν υπάρχουν πια, και σας τις μεταφέρω: Η δεκαετία του 50, μετά τον πόλεμο, ήταν πολύ δύσκολη - για όλη την Ευρώπη, μου φαίνεται, αλλά σίγουρα για την Ελλάδα. Οι τότε νέοι εγκατέλειπαν μαζικά τα χωριά τους, τα οποία κόντεψαν να ερημώσουν ή και ερήμωσαν, για να μετεγκατασταθούν στην Αθήνα ή σε άλλα μεγάλα αστικά κέντρα. Τι κατάφεραν; Βρέθηκαν σε μια Βαβυλωνία (σας παραπέμπω στο θεατρικό έργο) και έζησαν καλύτερα, σύμφωνα με μια αντικειμενική θεώρηση, ουσιαστικά όμως δεν ξέρω πόσο καλύτερα. Θυσιάστηκαν για τις επόμενες γενιές, θα έλεγα, δημιουργώντας υποδομές, αλλά οι ίδιοι έζησαν συχνά με την πίκρα ότι ο γείτονας είχε περισσότερα και έδιναν υλικό για εκείνες τις μελοδραματικές ταινίες του ελληνικού κινηματογράφου.<br />Στο χωριό μου (και υποθέτω και στα άλλα χωριά της Ελλάδας, που έμοιαζαν όλα με οικισμούς ΚΑΠΗ) οι εναπομείναντες ζούσαν σε συνθήκες φτώχιας, με σημερινές τιμές αμφιβάλλω αν διέθεταν περισσότερα από 200 ευρώ το μήνα. Όμως, και εδώ είναι το μαγικό: ούτε μαράζωσαν, ούτε έχασαν το χαμόγελό τους. Έμαθαν (ή μάλλον ήξεραν ήδη) να ζουν σε λιτότητα και να εφευρίσκουν τρόπους να περνούν καλά. Ήταν πάντα -αναγκαστικά- πιο κοινωνικοί, αντάλλασσαν επισκέψεις, τα καλοκαίρια κάθονταν εν σειρά στα πεζούλια έξω από τα σπίτια τους και κουβέντιαζαν και τραγουδούσαν, και η βραδινή διασκέδαση ήταν ένας περίπατος στον κεντρικό δρόμο του χωριού, πέρα-δώθε και ξανά και ξανά, όπου έλεγαν καλησπέρες. Ο εκκλησιασμός απηχούσε ένα βαθύ θρησκευτικό συναίσθημα αλλά αναγόταν και σε μια μορφή κοινωνικού event, και περίμεναν με λαχτάρα τα δυο-τρία πανηγύρια το χρόνο για να γλεντήσουν με την ψυχή τους. Αναγκαστικά δεν τους ένοιαζαν τα σινιέ ρούχα αλλά τους ένοιαζε να είναι καθαρά (και σιδερωμένα με το "βαποράκι") τα μπαλωμένα τους, αναγκαστικά δεν προβληματίζονταν για τι αυτοκίνητο θα αγοράσουν ή τι μοντέλο κινητού, αναγκαστικά δεν μπορούσαν να γεμίσουν τα άδεια σπίτια τους με είδη ντιζάιν. Αλλά σας βεβαιώνω ότι ένα κλωναράκι βασιλικού σε ένα ποτήρι -γιατί χρήματα για ανθοδοχείο δεν υπήρχαν- ήταν πανέμορφο.<br />Δεν θέλω να πω ότι ήταν όλα ειδυλλιακά, ειδικά αν έρχονταν ζόρικες καταστάσεις όπου το χρήμα ήταν πια απαραίτητο όχι για λόγους ματαιοδοξίας αλλά για λόγους ανάγκης, όμως χωρίς να το συνειδητοποιούν, ίσως, ζούσαν στο μεγαλείο της απλότητας. Πιθανότατα καλύτερα από τους μετανάστες που εξορίζονταν σε μακρινές συνοικίες της πόλης και ακόμα πιο πέρα (πρόλαβα τα Βριλήσσια σχεδόν ακατοίκητα) και που θλίβονταν με τα ανεκπλήρωτα όνειρά τους. Και οι μετανάστες, ωστόσο, ξέροντας από τα παιδικά τους για οικονομικούς περιορισμούς, έβρισκαν τις δικές τους λύσεις. Με τα σινεμαδάκια, τις ταβερνούλες και τα πάρτυ ρεφενέ. Απλά και ανθρώπινα, που άφηναν τελικά ένα συναίσθημα ικανοποίησης και πληρότητας.<br />Η δική μου γενιά μπορεί να στερήθηκε πράγματα στα παιδικά της χρόνια, όμως όταν ήρθε η σειρά μας να δουλέψουμε η οικονομία είχε στρώσει και οι συνθήκες ήταν καλές. Πήραμε πολύ μεγαλύτερους μισθούς από τους πατεράδες μας, πιστέψαμε πως πιάσαμε την καλή για πάντα και αυτήν την πεποίθηση μεταδώσαμε στις επόμενες γενιές - σφάλμα. Μείναμε σε καλύτερα σπίτια, αποκτήσαμε αυτοκίνητο, μάθαμε ξαφνικά να πίνουμε ουίσκυ, βγαίναμε τα βράδια, θέλαμε κοσμοπολίτικες διακοπές, ανακαλύψαμε και τον εξ ΗΠΑ εισαγόμενο σοσιαλισμό για να μειώσουμε τις καταναλωτικές ενοχές μας. Βγάλαμε τα απωθημένα μας, πήραμε ψηλά τον αμανέ και ως εξελιγμένοι δώσαμε στα παιδιά τα πάντα από πολύ νωρίς: χαρτζηλίκι, παιδεία, ελευθερία. Μαζί με αυτά, τους δώσαμε και την ψευδαίσθηση μιας "ποιότητας ζωής" που ανατράπηκε παταγωδώς. Πάρε παιδί μου δώρο ένα αυτοκινητάκι (αληθινό) που τέλειωσες το Γυμνάσιο... πάρε λεφτά να βγεις απόψε... να πας διακοπές... αλλά τώρα, ζήσε με 600 ευρώ το μήνα.<br />Και θα ζούσε κανείς με 600 ευρώ το μήνα και θα έβαζε και πείσμα για περισσότερα, και θα πρόκοβε και ο ίδιος και ο τόπος συνολικά. Το έχουμε ξαναδεί το έργο. Αλλά δεν έχει τη γνώση να το κάνει. Και εδώ είναι ο κόμπος.<br />Συμπαθάτε με για τη φλυαρία και κάπου πρέπει να καταλήξω, ναι; Το θέμα λοιπόν είναι ότι με το χρήμα περνάμε καλά, δεν λέω, αλλά δεν είναι το απόλυτο μέσο. Την αλήθεια θα τη δεις κατάματα σε ένα κρεβάτι νοσοκομείου όπου τελειώνουν όλα και όπου δεν υπάρχει χώρος ούτε να παρκάρεις το ακριβό σου αυτοκίνητο, ούτε να φέρεις τα ντιζάιν σου, ούτε υπάρχει λόγος να φορέσεις τα σινιέ σου. Η αλήθεια δεν είναι "εκεί έξω" - είναι μέσα μας. "Εκεί έξω" είναι μια επιφανειακή, επίπλαστη πραγματικότητα εύκολα ανατρέψιμη. Έχουμε μάθει να εστιάζουμε εκεί. Όχι. Να ξαναμάθουμε να κοιτάζουμε μέσα μας, να ξεκαθαρίζουμε τις πραγματικές μας ανάγκες και να μην παρασυρόμαστε από τα φανταχτερά και τα όσα παίρνει ο άνεμος.<br />Συγγνώμη, δεν κάνω ηθικοπλαστικό μάθημα. Είναι αυτά που σκέπτομαι καθημερινά, όταν βλέπω πια ένα σπίτι γεμάτο με δήθεν που τίποτα δεν θα πάρω μαζί μου. Μη μας τρομάζουν λοιπόν οι κρίσεις, ο άνθρωπος είναι προσαρμοστικό ον. Η πολυτέλεια δεν μας είναι απαραίτητη. Μας είναι απαραίτητος ο εαυτός μας και μας είναι απαραίτητοι οι άλλοι - θα το διαπιστώσουμε όταν πάψουμε να τους βλέπουμε ως κομπάρσους στα βράδια μας και καθίσουμε στην πεζούλα πλάι τους.DimisKhttp://www.blogger.com/profile/04111715494768399005noreply@blogger.com2tag:blogger.com,1999:blog-4011864009805143382.post-38470655031585374592010-12-01T02:08:00.001-08:002010-12-01T02:08:52.321-08:00Για τ' όνομα του Θεού, επιστρέψτε στο marketing<!--[if gte mso 9]><xml> <w:worddocument> <w:view>Normal</w:View> <w:zoom>0</w:Zoom> <w:punctuationkerning/> <w:validateagainstschemas/> <w:saveifxmlinvalid>false</w:SaveIfXMLInvalid> <w:ignoremixedcontent>false</w:IgnoreMixedContent> <w:alwaysshowplaceholdertext>false</w:AlwaysShowPlaceholderText> <w:compatibility> <w:breakwrappedtables/> <w:snaptogridincell/> <w:wraptextwithpunct/> <w:useasianbreakrules/> <w:dontgrowautofit/> </w:Compatibility> <w:browserlevel>MicrosoftInternetExplorer4</w:BrowserLevel> </w:WordDocument> </xml><![endif]--><!--[if gte mso 9]><xml> <w:latentstyles deflockedstate="false" latentstylecount="156"> </w:LatentStyles> </xml><![endif]--><!--[if gte mso 10]> <style> /* Style Definitions */ table.MsoNormalTable {mso-style-name:"Table Normal"; mso-tstyle-rowband-size:0; mso-tstyle-colband-size:0; mso-style-noshow:yes; mso-style-parent:""; mso-padding-alt:0cm 5.4pt 0cm 5.4pt; mso-para-margin:0cm; mso-para-margin-bottom:.0001pt; mso-pagination:widow-orphan; font-size:10.0pt; font-family:"Times New Roman"; mso-ansi-language:#0400; mso-fareast-language:#0400; mso-bidi-language:#0400;} </style> <![endif]--> <p class="MsoNormal"><span style="font-size: 10pt; font-family: "Franklin Gothic Book";">Εδώ και πολλά χρόνια ήταν φανερό ότι κάτι δεν πήγαινε καλά στο χώρο του Τύπου και των ραδιοτηλεοπτικών μέσων. Από τα τέλη της δεκαετίας του 1990, όταν το Χρηματιστήριο Αθηνών είχε απογειωθεί, στο χώρο εισρεύσαν εκατοντάδες εκατομμύρια ευρώ, ποσά που σε καμία περίπτωση δεν μπορούσε να δικαιολογήσει ο όγκος της ελληνικής αγοράς. Τα χρήματα αυτά δεν επενδύθηκαν με ορθολογικό και στρατηγικό τρόπο, αλλά κατευθύνθηκαν σε άλλους τομείς, που ουδεμία σχέση είχαν με τον Τύπο. Το αποτέλεσμα ήταν η φαινομενική ανάπτυξη του κλάδου τη δεκαετία του 2000 να κρύβει μέσα της παθογένειες τις οποίες όλοι έβαζαν κάτω από το χαλί, ελπίζοντας στην...αυτορύθμισή τους. Όλα αυτά τα χρόνια ο κλάδος έγινε υπερτροφικός. Εκατοντάδες μέσα εμφανίζονταν, που λειτουργούσαν κυρίως με τα κρατικά διαφημιστικά κονδύλια, τα οποία επενδύονταν με ανορθόδοξους τρόπους. Το κράτος διεύρυνε διαρκώς τα διαφημιστικά του κονδύλια και τα μέσα αυξάνονταν με γεωμετρική πρόοδο. Το παραμύθι όμως αυτό δεν είχε ωραίο τέλος. Η φούσκα έσκασε και γι’ αυτό δεν φταίει ούτε η κρίση, ούτε το Δ.Ν.Τ, ούτε ο συμπαθής κατά τα άλλα Πόουλ Τόμπσεν. Αργά ή γρήγορα αυτό θα συνέβαινε. Και όλα αυτά διότι τα μέσα είχαν ξεχάσει το </span><span style="font-size: 10pt; font-family: "Franklin Gothic Book";" lang="EN-US">marketing</span><span style="font-size: 10pt; font-family: "Franklin Gothic Book";">. Όπως μου έλεγε πρόσφατα Εμπορικός Διευθυντής μεγάλης κυριακάτικης εφημερίδας <i style="">«η δουλειά μας ήταν 90% </i></span><i style=""><span style="font-size: 10pt; font-family: "Franklin Gothic Book";" lang="EN-US">politics</span></i><i style=""><span style="font-size: 10pt; font-family: "Franklin Gothic Book";"> και 10% </span></i><i style=""><span style="font-size: 10pt; font-family: "Franklin Gothic Book";" lang="EN-US">marketing</span></i><i style=""><span style="font-size: 10pt; font-family: "Franklin Gothic Book";">».</span></i><span style="font-size: 10pt; font-family: "Franklin Gothic Book";"> Όλα λειτουργούσαν με τον αυτόματο πιλότο. Και στα έντυπα και στην τηλεόραση. Κανείς δεν προσπάθησε να εφαρμόσει στρατηγικές </span><span style="font-size: 10pt; font-family: "Franklin Gothic Book";" lang="EN-US">marketing</span><span style="font-size: 10pt; font-family: "Franklin Gothic Book";" lang="EN-US"> </span><span style="font-size: 10pt; font-family: "Franklin Gothic Book";">και όσοι το προσπάθησαν, πολύ γρήγορα απορρίφθηκαν από το σύστημα. Σήμερα λοιπόν, που η κατάσταση έχει φτάσει σε οριακό σημείο, όλοι «κλαίνε» πάνω από τα ερείπια με κροκοδείλια δάκρυα, ενώ γνωρίζουν την ουσία του προβλήματος. </span></p>DimisKhttp://www.blogger.com/profile/04111715494768399005noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-4011864009805143382.post-18494381886988785112010-05-22T00:15:00.000-07:002010-05-22T00:24:45.621-07:00Τα παιδιά των λουκουμιών...<a href="http://3.bp.blogspot.com/_0CHcIIjlXl4/S_eGjQeERXI/AAAAAAAAAEI/B8dLtKUexPE/s1600/%CE%BB%CE%BF%CF%85%CE%BA%CE%BF%CF%85%CE%BC%CE%B9.jpg"><img style="MARGIN: 0px 10px 10px 0px; WIDTH: 320px; FLOAT: left; HEIGHT: 320px; CURSOR: hand" id="BLOGGER_PHOTO_ID_5473991812366746994" border="0" alt="" src="http://3.bp.blogspot.com/_0CHcIIjlXl4/S_eGjQeERXI/AAAAAAAAAEI/B8dLtKUexPE/s320/%CE%BB%CE%BF%CF%85%CE%BA%CE%BF%CF%85%CE%BC%CE%B9.jpg" /></a><br /><div><br /></div><div> </div><div> </div><div> </div><div> </div><div> </div><div> </div><div> </div><div> </div><div> </div><div> </div><div> </div><div> </div><div> </div><div> </div><div> </div><div>Η οικονομική κρίση μας έπιασε όλους, λίγο ως πολύ, στον ύπνο - πάνω που βλέπαμε υπέροχα ευδαιμονικά όνειρα। Και τώρα; Τι θα γίνουμε με τους βαρβάρους;Θα δείξει. Εμάς όμως, που διάγουμε τα -ήντα, μας θυμίζει κάποιες άλλες εποχές, όπου η λιτότητα ήταν τρόπος ζωής και η φτώχια ήθελε καλοπέραση. Και, παρά τη φτώχια, είχαμε και την ντόλτσε βίτα. Τουλάχιστον στη γεύση… Με εκείνα τα ανεπανάληπτα γλυκά του κουταλιού, που με τόση επιμέλεια (και οικονομική σύνεση) ετοίμαζαν οι νοικοκυρές, αλλά κάπου-κάπου και με γλυκά του εμπορίου. Από τις καραμέλλες (ναι, τότε οι καραμέλλες είχαν αξία) και τις σοκολάτες του περιπτέρου, μέχρι τα συσκευασμένα συριανά λουκούμια – από κοντά και οι περίφημες συριανές χαλβαδόπιτες. Μια έξτρα γεύση των συριανών λουκουμιών, ήταν το ότι δεν τα έβρισκες όπου κι όπου. Τις περισσότερες φορές, αυτά συνδυάζονταν με ένα ταξίδι στο Αιγαίο. Τότε, ήταν πολύ συνηθισμένο τα καράβια να συμπεριλαμβάνουν στα δρομολόγιά τους και τη Σύρο – την Ερμούπολη, πιο συγκεκριμένα, πρωτεύουσα των Κυκλάδων κι αρχόντισσα, και φημισμένη για τις γευστικές παραδόσεις της. Δεν προλάβαινε το καράβι να δέσει στο λιμάνι, και το πλησίαζαν με βάρκες οι πωλητές των λουκουμιών, που κατάφερναν να ανέβουν εν ριπή οφθαλμού –κάτι σαν πειρατικό ρεσάλτο– και να διαλαλήσουν το εμπόρευμά τους, που το μετέφεραν σε καλάθια. Μαζί με το εμπόρευμα, διαλαλούσαν και τα ονόματα των παρασκευαστών. Που με τη σειρά τους, είχαν ξεχωριστές θέσεις στον αστερισμό της γλυκύτητας. Κάποιοι υπάρχουν και σήμερα, συνεχίζοντας την παράδοση.<br />Αλλά και πάλι, τα “ταπεινά” λουκούμια δεν γίνονταν κτήμα όλων των ταξιδιωτών, μιας και τα πενιχρά οικονομικά δεν επέτρεπαν πάντα τέτοιες... ακρότητες. Και τώρα;<br />Θα επιστρέψουμε στην εποχή των λουκουμιών; Πάνω που είχαμε καλομάθει με εκείνα τα “φρέσκα” γλυκά του ζαχαροπλαστείου; Τουλάχιστον, ας μη φτάσουμε πλήρως: γιατί τότε, αφού απολαμβάναμε και το τελευταίο λουκούμι, κρατούσαμε και το κουτί – για να εξοικομήσουμε και το κόστος αγοράς μιας “θήκης” που όλο και σε κάτι θα χρειαζόταν<br /><br />ΚΕΙΜΕΝΟ: ΟΜΕΡ ΒΡΥΩΝΗΣ</div>DimisKhttp://www.blogger.com/profile/04111715494768399005noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-4011864009805143382.post-8950542634836318452010-04-27T05:37:00.000-07:002010-04-27T05:43:37.559-07:00Απολείπειν ο Θεός Αντώνιον...<a onblur="try {parent.deselectBloggerImageGracefully();} catch(e) {}" href="http://1.bp.blogspot.com/_0CHcIIjlXl4/S9bb1G7k9lI/AAAAAAAAADY/hsSBJeoIWSc/s1600/ellada.jpg"><img style="float:left; margin:0 10px 10px 0;cursor:pointer; cursor:hand;width: 320px; height: 214px;" src="http://1.bp.blogspot.com/_0CHcIIjlXl4/S9bb1G7k9lI/AAAAAAAAADY/hsSBJeoIWSc/s320/ellada.jpg" border="0" alt="" id="BLOGGER_PHOTO_ID_5464796903300724306" /></a><span class="Apple-style-span" style="font-family:'Franklin Gothic Book', serif;"><p class="MsoNormal" style="mso-layout-grid-align:none;text-autospace:none"><br /></p><p class="MsoNormal" style="mso-layout-grid-align:none;text-autospace:none"><br /></p><p class="MsoNormal" style="mso-layout-grid-align:none;text-autospace:none"><br /></p><p class="MsoNormal" style="mso-layout-grid-align:none;text-autospace:none"><br /></p><p class="MsoNormal" style="mso-layout-grid-align:none;text-autospace:none"><br /></p><p class="MsoNormal" style="mso-layout-grid-align:none;text-autospace:none"><br /></p><p class="MsoNormal" style="mso-layout-grid-align:none;text-autospace:none"><br /></p><p class="MsoNormal" style="mso-layout-grid-align:none;text-autospace:none"><br /></p><p class="MsoNormal" style="mso-layout-grid-align:none;text-autospace:none"><br /></p><p class="MsoNormal" style="mso-layout-grid-align:none;text-autospace:none"><span style="font-family:"Franklin Gothic Book";mso-bidi-font-family:MgOldTimesUCPol;">Σαν έξαφνα, ώρα μεσάνυχτ' , ακουσθεί αόρατος θίασος να περνά <span style="font-family:"Franklin Gothic Book";mso-bidi-font-family:MgOldTimesUCPol;">με μουσικές εξαίσιες, με φωνές</span><span style="font-family:"Franklin Gothic Book"; mso-bidi-font-family:Symbol;">- </span><span style="font-family:"Franklin Gothic Book"; mso-bidi-font-family:MgOldTimesUCPol;">την τύχη σου που ενδίδει πια, τα έργα σου που απέτυχαν, τα σχέδια της ζωής σου που βγήκαν όλα πλάνες, μη ανοφέλετα θρηνήσεις. Σαν έτοιμος από καιρό, σα θαρραλέος, αποχαιρέτα την, την Αλεξάνδρεια που φεύγει. Προ πάντων να μη γελασθείς, μην πεις πως ήταν <span style="font-family:"Franklin Gothic Book";mso-bidi-font-family:MgOldTimesUCPol;">ένα όνειρο, πως απατήθηκεν η ακοή σου</span><b><span style="font-family:"Franklin Gothic Book"; mso-bidi-MgOldTimesUCPol\,Bold"font-family:";">. </span></b><span style="font-family:"Franklin Gothic Book";mso-bidi-font-family:MgOldTimesUCPol;">μάταιες ελπίδες τέτοιες μην καταδεχθείς. Σαν έτοιμος από καιρό, σα θαρραλέος, σαν που ταιριάζει σε που αξιώθηκες μια τέτοια πόλι πλησίασε σταθερά προς το παράθυρο, κι άκουσε με συγκίνησιν, αλλ' όχι με των δειλών τα παρακάλια και παράπονα ως τελευταία απόλαυσι τους ήχους, τα εξαίσια όργανα του μυστικού θιάσου, κι αποχαιρέτα την, την Αλεξάνδρεια που χάνεις.</span></span></span></p> <p class="MsoNormal"><span style="font-family:MgOldTimesUCPol; mso-bidi-font-family:MgOldTimesUCPol;font-size:17.0pt;"><o:p> <span class="Apple-style-span" style="font-style: italic; ">Κ. Π. Καβάφης</span></o:p></span></p><p class="MsoNormal"><span class="Apple-style-span" style="font-family:MgOldTimesUCPol, serif;font-size:6;"><span class="Apple-style-span" style="font-size:23px;"><i><br /></i></span></span></p><p class="MsoNormal"><span class="Apple-style-span" style="font-family:MgOldTimesUCPol, serif;font-size:6;"><span class="Apple-style-span" style="font-size:23px;"><b>Kαληνύχτα Ελλάδα μου, γλυκιά μου πατρίδα</b>....</span></span></p> <p class="MsoNormal"><o:p> </o:p></p></span><p></p>DimisKhttp://www.blogger.com/profile/04111715494768399005noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-4011864009805143382.post-64661382568572417772010-04-15T00:19:00.000-07:002010-04-15T00:20:32.556-07:00Η αιρετική διανόηση έγινε φτωχότερη<a onblur="try {parent.deselectBloggerImageGracefully();} catch(e) {}" href="http://1.bp.blogspot.com/_0CHcIIjlXl4/S8a-DR-nlnI/AAAAAAAAADE/-rMIvckXwrA/s1600/malcolm.jpg"><img style="float:left; margin:0 10px 10px 0;cursor:pointer; cursor:hand;width: 255px; height: 320px;" src="http://1.bp.blogspot.com/_0CHcIIjlXl4/S8a-DR-nlnI/AAAAAAAAADE/-rMIvckXwrA/s320/malcolm.jpg" border="0" alt="" id="BLOGGER_PHOTO_ID_5460260561808234098" /></a><p class="MsoNormal"><i style="mso-bidi-font-style:normal"><span style="Franklin Gothic Book"font-family:";font-size:10.0pt;">«Είναι προτιμότερο να είσαι μια κραυγαλέα, μια φανταχτερή αποτυχία, παρά μια μετριοπαθής επιτυχία».</span></i><span style="Franklin Gothic Book"font-family:";font-size:10.0pt;"> Δεν ξέρω πόσοι συμφωνούν με αυτή την άποψη ή πόσοι την καταλαβαίνουν, αλλά είναι γεγονός ότι όταν την ανέφερε ο </span><span lang="EN-US" style="Franklin Gothic Book";mso-ansi-language:EN-USfont-family:";font-size:10.0pt;">Malcolm</span><span lang="EN-US" style="Franklin Gothic Book"font-family:";font-size:10.0pt;"> </span><span lang="EN-US" style="Franklin Gothic Book"; mso-ansi-language:EN-USfont-family:";font-size:10.0pt;">McLaren</span><span style=" Franklin Gothic Book"font-family:";font-size:10.0pt;"> από το βήμα του 5<sup>ου</sup> </span><span lang="EN-US" style="Franklin Gothic Book"; mso-ansi-language:EN-USfont-family:";font-size:10.0pt;">Marketing</span><span lang="EN-US" style="Franklin Gothic Book"font-family:";font-size:10.0pt;"> </span><span lang="EN-US" style="Franklin Gothic Book";mso-ansi-language: EN-USfont-family:";font-size:10.0pt;">Directors</span><span style="Franklin Gothic Book"font-family:";font-size:10.0pt;">’ </span><span lang="EN-US" style="Franklin Gothic Book"; mso-ansi-language:EN-USfont-family:";font-size:10.0pt;">Forum</span><span style="Franklin Gothic Book"font-family:";font-size:10.0pt;"> που είχε διοργανώσει το 2007 το περιοδικό </span><span lang="EN-US" style="Franklin Gothic Book"; mso-ansi-language:EN-USfont-family:";font-size:10.0pt;">Marketing</span><span lang="EN-US" style="Franklin Gothic Book"font-family:";font-size:10.0pt;"> </span><span lang="EN-US" style="Franklin Gothic Book";mso-ansi-language: EN-USfont-family:";font-size:10.0pt;">Week</span><span style="Franklin Gothic Book"font-family:";font-size:10.0pt;">, προκάλεσε πλήθος σχολίων από τους συνέδρους. Ίσως αυτό να ήταν το μεγαλύτερο προτέρημα του θρυλικού ιμπρεσάριου των </span><span lang="EN-US" style="Franklin Gothic Book";mso-ansi-language: EN-USfont-family:";font-size:10.0pt;">Sex</span><span lang="EN-US" style="Franklin Gothic Book"font-family:";font-size:10.0pt;"> </span><span lang="EN-US" style="Franklin Gothic Book"; mso-ansi-language:EN-USfont-family:";font-size:10.0pt;">Pistols</span><span style=" Franklin Gothic Book"font-family:";font-size:10.0pt;">, του ανθρώπου που θεωρείται – και δικαίως – ο πρωτεργάτης του πανκ κινήματος. Είχε ένα μαγικό χάρισμα να καθηλώνει με τις απόψεις του, ακόμα και τις πλέον ακραίες. Να τις υποστηρίζει με τέτοιο τρόπο που να σε κάνει να προβληματίζεσαι για το αν η διαφωνία που έχεις με αυτές είναι τελικά σωστή ή λάθος. Ο </span><span lang="EN-US" style=" Franklin Gothic Book";mso-ansi-language:EN-USfont-family:";font-size:10.0pt;">Malcolm</span><span lang="EN-US" style="Franklin Gothic Book"font-family:";font-size:10.0pt;"> </span><span lang="EN-US" style="Franklin Gothic Book"; mso-ansi-language:EN-USfont-family:";font-size:10.0pt;">McLaren</span><span style=" Franklin Gothic Book"font-family:";font-size:10.0pt;"> έφυγε από τη ζωή στις 8 Απριλίου, αφήνοντας ένα δυσαναπλήρωτο κενό στην αιρετική διανόηση. Την οποία μάλιστα φρόντισε με μαεστρία να μεταλαμπαδεύσει και στον κόσμο των επιχειρήσεων. Δεν υπάρχουν σήμερα πολλοί άνθρωποι που να μην φοβούνται την αποτυχία. Που να μην διστάζουν να πουν την «αιρετική» άποψή τους και να την υποστηρίξουν με σθένος. Ο </span><span lang="EN-US" style="Franklin Gothic Book"; mso-ansi-language:EN-USfont-family:";font-size:10.0pt;">McLaren</span><span style=" Franklin Gothic Book"font-family:";font-size:10.0pt;"> ήταν ένας από αυτούς. <i style="mso-bidi-font-style: normal">«Το εμπορικό κατάστημα έχει αντικαταστήσει την εκκλησία ως χώρος λατρείας στη σύγχρονη κοινωνία. Τα ψώνια και η διασκέδαση είναι πλέον έννοιες αλληλένδετες και η λέξη «</i></span><i style="mso-bidi-font-style:normal"><span lang="EN-US" style="Franklin Gothic Book"; mso-ansi-language:EN-USfont-family:";font-size:10.0pt;">shoppertainment</span></i><i style="mso-bidi-font-style: normal"><span style="Franklin Gothic Book"font-family:";font-size:10.0pt;">» αποκτά βαρύνουσα σημασία στην καθημερινότητά μας».</span></i><span style="Franklin Gothic Book"font-family:";font-size:10.0pt;"> </span><span lang="EN-US" style="Franklin Gothic Book"; mso-ansi-language:EN-USfont-family:";font-size:10.0pt;">Malcolm</span><span style=" Franklin Gothic Book"font-family:";font-size:10.0pt;"> θα μας λείψεις....</span></p> <p class="MsoNormal"><span style="font-size:18.0pt;mso-bidi- Franklin Gothic Book"font-family:";font-size:10.0pt;"><o:p> </o:p></span></p>DimisKhttp://www.blogger.com/profile/04111715494768399005noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-4011864009805143382.post-43471707453387732482010-04-09T03:10:00.000-07:002010-04-10T02:27:23.752-07:00Περί Παθών, Νηστείας και Μεγάλης Εβδομάδας<a onblur="try {parent.deselectBloggerImageGracefully();} catch(e) {}" href="http://3.bp.blogspot.com/_0CHcIIjlXl4/S8BB59s9mdI/AAAAAAAAACE/KU4iUKulqzY/s1600/Tree.jpg"><img style="float: left; margin: 0pt 10px 10px 0pt; cursor: pointer; width: 320px; height: 240px;" src="http://3.bp.blogspot.com/_0CHcIIjlXl4/S8BB59s9mdI/AAAAAAAAACE/KU4iUKulqzY/s320/Tree.jpg" alt="" id="BLOGGER_PHOTO_ID_5458435212444539346" border="0" /></a><br /><span style=";font-family:";font-size:10pt;" ><i><br /><br /><br /><br /><br /><br /><br /><br /><br /><br /><br /><br /><br /><br />Το παρακάτω κείμενο αποτελεί πόνημα ενός εκλεκτού φίλου και συνοδοιπόρου, του Αποστόλη। Πραγματεύεται ένα τεράστιο ζήτημα, το οποίο κατά καιρούς μας έχει απασχολήσει όλους। Χωρίς να θέλω να προκαταβάλω, συμφωνώ απόλυτα με κάθε του λέξη। Και ευχαριστώ θερμά τον Αποστόλη που μου έδωσε την άδεια να το δημοσιεύσω<br /></i></span><div><span class="Apple-style-span" style=";font-family:'Franklin Gothic Book',serif;font-size:100%;" ><span class="Apple-style-span" style="font-size:13px;"><br /></span></span></div><div><span class="Apple-style-span" style=";font-family:'Franklin Gothic Book',serif;font-size:13px;" >1. Τα πάθη υπάρχουν σε κάθε άνθρωπο. Δεν υπήρξε ούτε θα υπάρξει άνθρωπος που να μην έχει πάθη. Κι αυτά τα πάθη τα υποδαυλίζουν ΣΥΝΕΧΩΣ οι δαίμονες (ένας δαίμονας για κάθε διαφορετικό πάθος: άλλος για τις σαρκικές ηδονές, άλλος για φιλαργυρία, λαιμαργία, κλεπτομανία, κατάκριση, ψευδολογία, οκνηρία, υβρολογία, φιλοτομαρισμός, περηφάνια, υπέρμετρη φιλοδοξία κλπ). Η ύπαρξη παθών δεν είναι κατ’ ανάγκη κάτι κακό. Είναι όπως οι εχθροί που έχουμε. Μας αναγκάζουν να γινόμαστε πιο δυνατοί, ώστε να τους αντιμετωπίζουμε. Κακό είναι όταν ενδίδουμε στα πάθη, γιατί τότε διαπράττουμε αμαρτία. Στους παντρεμένους οι σαρκικές απολαύσεις ΔΕΝ αποτελούν αμαρτία. Μάλιστα ο Απόστολος Παύλος γράφει, στην Α΄ Επιστολή του προς Κορινθίους, να μην απέχει από το σεξ το ζευγάρι (εκτός αν γίνεται μετά από κοινή απόφαση, και μόνον για κάποιο συγκεκριμένο χρονικό διάστημα), για να μην δίνει το δικαίωμα στον αντίστοιχο δαίμονα, να το εκμεταλλευθεί, σπέρνοντας πονηρές ορέξεις.</span></div><div><span class="Apple-style-span" style=";font-family:'Franklin Gothic Book',serif;font-size:100%;" ><span class="Apple-style-span" style="font-size:13px;"> <p class="MsoNormal">2. Στην περίοδο νηστείας, ο Χριστιανός πρέπει να περιορίζει ΟΛΑ τα πάθη του, είναι δηλαδή ένας αγώνας επιβολής του πνεύματος πάνω στο σώμα, γιατί όλα τα πάθη προέρχονται από τις υποδαυλισμένες ανάγκες του σώματος. Δεν έχει νόημα να απέχουμε από το κρέας και τα γαλακτοκομικά και την ίδια ώρα να βασανίζουμε τους αδελφούς μας, ή την οικογένειά μας, με την εγωιστική συμπεριφορά μας. Επομένως κατά τη νηστεία ο Χριστιανός πρέπει να βγάζει τον καλύτερο εαυτό του. Ο αγώνας κατά των παθών είναι ο πιο δύσκολος, γιατί ο αντίπαλος είναι ο ίδιος μας ο εαυτός, αλλά και ο πιο όμορφος! Οι Χριστιανοί ΔΕΝ κλαίνε, δεν βαρυγκομάνε για τη νηστεία τους, αλλά ούτε και την διαφημίζουν. Δεν την κρύβουν βέβαια, όταν είναι καθιερωμένη νηστεία από την Εκκλησία, γιατί αυτό δεν είναι Χριστιανικό. Όσο περισσότερο αγώνα κάνει κάποιος για να κόψει τα πάθη του, τόσο καλύτερος Χριστιανός γίνεται, επομένως τόσο περισσότερο προσεγγίζει (αγαπάει) τον Χριστό. Κι όσο περισσότερο αγαπάει τον Χριστό, τόσο περισσότερο αγαπάει και όλα τα πλάσματά Του και κυρίως τους ανθρώπους. Αυτή άλλωστε είναι η διαφορά του Χριστιανού από τους υπολοίπους: ότι ο Χριστιανός αγαπάει όχι μόνον εκείνους που τον αγαπούν, αλλά ΚΑΙ τους εχθρούς του. Οι Χριστιανοί ξέρουν ότι θα αναστηθεί ο Χριστός και δεν κάνουν ότι δεν το γνωρίζουν. Βιώνουν όμως τον πόνο Του, μέσω της νηστείας των παθών, που κάνουν. Δεν πονάνε οι ίδιοι (αλίμονο) ούτε και υπάρχει τίποτε το μαζοχιστικό επάνω τους, γιατί ο μαζοχισμός είναι δαιμονική ενέργεια. Δεν υπάρχει πείνα για τον πόνο, αλλά μόνο για τον περιορισμό των παθών τους. Υπάρχει στέρηση, ναι, αλλά αυτό απέχει πολύ από την λατρεία του πόνου. Δεν υπάρχει όλεθρος. </p><p class="MsoNormal">3. Το «ακομπλεξάριστα και λυσσαλέα δηλαδή φυσιολογικά» είναι κάτι εκτός Χριστιανισμού. Η λατρεία για τον έρωτα οδηγεί σε καταστάσεις ανεξέλεγκτες που μπορούν να φτάσουν μέχρι την καταστροφή της ψυχής. Αυτό ισχύει για οτιδήποτε λατρεύουμε. Όσο περισσότερο χώρο της καρδιάς μας διαθέτουμε για άλλα πράγματα (έρωτες, φιλοδοξίες, «πάσης φύσεως κολλήματα» κλπ) τόσο λιγότερο αφήνουμε για τον Χριστό. Κι όταν λείπει ο Χριστός…Ο έρωτας είναι πάθος και μάλιστα το ισχυρότερο όλων, γι’ αυτό είναι και το πιο δύσκολο στη διαχείρισή του. Το σωστό είναι να μπορείς να το στρέψεις μόνο προς τη γυναίκα που παντρεύτηκες. Γι’ αυτό οι δαίμονες κάνουν τα αδύνατα – δυνατά, ώστε να γιγαντώσουν αυτό το πάθος και μάλιστα προς κατεύθυνση εκτός γάμου. Αυτός είναι και ο λόγος που δύο ερωτευμένοι ενώ περνάνε καλά ως ανύπαντροι, όταν παντρευτούν αρχίζουν τα προβλήματα στη σχέση τους. Ο διάβολος δηλαδή δεν μπορεί να αντέξει ότι τους έχει χάσει από πελάτες (ως παντρεμένοι δεν αμαρτάνουν πλέον) και ξεκινάει το …σατανικό έργο του.</p> <p class="MsoNormal"><o:p> </o:p></p></span></span></div>DimisKhttp://www.blogger.com/profile/04111715494768399005noreply@blogger.com2tag:blogger.com,1999:blog-4011864009805143382.post-26439306712256428402010-04-07T07:06:00.000-07:002010-04-11T01:14:06.176-07:00Δάνεια και από ευρωπαϊκές τράπεζες!<a onblur="try {parent.deselectBloggerImageGracefully();} catch(e) {}" href="http://3.bp.blogspot.com/_0CHcIIjlXl4/S8BDrBP060I/AAAAAAAAACM/E-HwRyhOF_k/s1600/%CF%84%CF%81%CE%B1%CF%80%CE%B5%CE%B6%CE%B5%CF%83.jpg"><img style="MARGIN: 0pt 10px 10px 0pt; WIDTH: 254px; FLOAT: left; HEIGHT: 157px; CURSOR: pointer" id="BLOGGER_PHOTO_ID_5458437154721295170" border="0" alt="" src="http://3.bp.blogspot.com/_0CHcIIjlXl4/S8BDrBP060I/AAAAAAAAACM/E-HwRyhOF_k/s320/%CF%84%CF%81%CE%B1%CF%80%CE%B5%CE%B6%CE%B5%CF%83.jpg" /></a><br /><p class="MsoNormal"><span style="font-family:';font-size:11;"><br /></span></p><p class="MsoNormal"><span style="font-family:';font-size:11;"><br /></span></p><p class="MsoNormal"><span style="font-family:';font-size:11;"><br /></span></p><p class="MsoNormal"><span style="font-family:';font-size:11;"><br /></span></p><p class="MsoNormal"><span style="font-family:';font-size:11;"><br /></span></p><p class="MsoNormal"><span style="font-family:';font-size:11;">Δάνεια και κάρτες θα μπορούν σύντομα να πάρουν οι Έλληνες καταναλωτές από τράπεζες άλλων χωρών της Ευρωπαϊκής Ένωσης με τους ευνοϊκότερους όρους που ισχύουν στα κράτη αυτά। Έτσι, ο Έλληνας καταναλωτής θα μπορεί να συνάψει καταναλωτικό δάνειο ή να εκδώσει πιστωτική κάρτα με χαμηλότερα επιτόκια που ισχύουν σε πολλά κράτη-μέλη της ΕΕ, στον βαθμό που και οι ξένες τράπεζες θα θελήσουν να εκμεταλλευθούν το άνοιγμα της ελληνικής αγοράς। Η σχετική οδηγία της Ευρωπαϊκής Ένωσης βρίσκεται υπό διαμόρφωση αυτή την περίοδο και εξελίξεις αναμένονται τους προσεχείς μήνες. </span></p><p class="MsoNormal"> </p><p class="MsoNormal"><span style="font-family:';font-size:11;"><span class="Apple-style-span" style="font-family:Georgia,serif;font-size:16;"><span style="font-family:';font-size:11;">Πρακτικά αυτό σημαίνει ότι βάσει ενός ενιαίου εντύπου κόστους ομοειδών τραπεζικών προϊόντων το οποίο θα υπάρχει («έντυπο τυποποιημένων ευρωπαϊκών πληροφοριών καταναλωτικής πίστης» όπως ονομάζεται) ο Έλληνας καταναλωτής θα μπορεί ανά πάσα στιγμή να γνωρίζει πόσο «κοστίζει» για παράδειγμα ένα καταναλωτικό δάνειο ύψους 50.000 ευρώ, με 10ετή εξόφληση, στην Ελλάδα, την Πορτογαλία, την Ιρλανδία, την Ολλανδία, το Λουξεμβούργο κτλ., για όλες τις χώρες της ΕΕ. Στη συνέχεια θα μπορεί μέσω </span><span lang="EN-US" style="font-family:';font-size:11;">i</span><span style="font-family:';font-size:11;">nternet να επιλέγει την τράπεζα της αρεσκείας του και εφόσον έχει τα εχέγγυα που απαιτεί η κοινοτική τράπεζα θα συνάπτει το δάνειο ή αντιστοίχως θα εκδίδει πιστωτική κάρτα με επιτόκιο χαμηλότερο από αυτό κάποιας ελληνικής τράπεζας. Επίσης, οι καταναλωτές θα επωφελούνται από τραπεζικά προϊόντα που δεν διατίθενται στην Ελλάδα. Όπως εύκολα καταλαβαίνει κανείς, μια τέτοια εξέλιξη θα «ανοίξει» τη διαφημιστική αγορά, στο βαθμό βέβαια που κάποιες ευρωπαϊκές τράπεζες δουν ευκαιρίες στην ελληνική αγορά. </span></span></span></p>DimisKhttp://www.blogger.com/profile/04111715494768399005noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-4011864009805143382.post-34355000705577771602010-04-07T07:02:00.000-07:002010-04-10T02:31:09.517-07:00Το δάχτυλο μίκρυνε πολύ....<a onblur="try {parent.deselectBloggerImageGracefully();} catch(e) {}" href="http://1.bp.blogspot.com/_0CHcIIjlXl4/S8BFMIEGlfI/AAAAAAAAACU/UQw9p8-5Ho8/s1600/newspaper.jpg"><img style="float: left; margin: 0pt 10px 10px 0pt; cursor: pointer; width: 320px; height: 240px;" src="http://1.bp.blogspot.com/_0CHcIIjlXl4/S8BFMIEGlfI/AAAAAAAAACU/UQw9p8-5Ho8/s320/newspaper.jpg" alt="" id="BLOGGER_PHOTO_ID_5458438822998480370" border="0" /></a><br /><p class="MsoNormal"><span style=";font-family:";font-size:11pt;" lang="EN-US" ><br /></span></p><p class="MsoNormal"><span style=";font-family:";font-size:11pt;" lang="EN-US" ><br /></span></p><p class="MsoNormal"><span style=";font-family:";font-size:11pt;" lang="EN-US" ><br /></span></p><p class="MsoNormal"><span style=";font-family:";font-size:11pt;" lang="EN-US" ><br /></span></p><p class="MsoNormal"><span style=";font-family:";font-size:11pt;" lang="EN-US" ><br /></span></p><p class="MsoNormal"><span style=";font-family:";font-size:11pt;" lang="EN-US" ><br /></span></p><p class="MsoNormal"><span style=";font-family:";font-size:11pt;" lang="EN-US" ><br /></span></p><p class="MsoNormal"><span style=";font-family:";font-size:11pt;" lang="EN-US" ><br /></span></p><p class="MsoNormal"><span style=";font-family:";font-size:11pt;" lang="EN-US" >H</span><span style=";font-family:";font-size:11pt;" > δύσκολη οικονομική συγκυρία που διανύουμε δεν προέκυψε εξ παρθενογενέσεως. Ένας σοβαρός λόγος που συνέτεινε σε αυτό το αποτέλεσμα είναι η μοναδική ικανότητά μας να βάζουμε τα προβλήματα κάτω από το χαλί και να κρυβόμαστε πίσω από το δάχτυλό μας. Σήμερα όμως, αυτό το δάχτυλο...μίκρυνε πολύ. <span class="Apple-style-span" style=";font-family:Georgia,serif;font-size:16px;" ><span style=";font-family:";font-size:11pt;" >Δεν είναι λίγοι αυτοί που υποστηρίζουν ότι κάθε αγορά είναι μια μικρογραφία της κοινωνίας. Συμφωνώ απόλυτα. Και στην ελληνική επιχειρηματικότητα κάναμε το ίδιο. Κρύβαμε τα προβλήματα ή τα ωραιοποιούσαμε. Σήμερα μιλάμε – μεταξύ άλλων - για κρίση στα </span><span style=";font-family:";font-size:11pt;" lang="EN-US" >media</span><span style=";font-family:";font-size:11pt;" >. Ως </span><span style=";font-family:";font-size:11pt;" lang="EN-US" >segment</span><span style=";font-family:";font-size:11pt;" > του κλάδου αυτού, αντίστοιχα προβλήματα αντιμετωπίζει και ο χώρος του Δωρεάν Τύπου. Από το 2000 και μετά, με την εμφάνιση της </span><span style=";font-family:";font-size:11pt;" lang="EN-US" >Metro</span><span style=";font-family:";font-size:11pt;" >, το συγκεκριμένο </span><span style=";font-family:";font-size:11pt;" lang="EN-US" >segment</span><span style=";font-family:";font-size:11pt;" lang="EN-US" > </span><span style=";font-family:";font-size:11pt;" >βίωσε μια πρωτοφανή ανάπτυξη, με εκατοντάδες νέους τίτλους να εμφανίζονται, οι περισσότεροι από τους οποίους δεν είχαν ούτε στρατηγική, ούτε υγιή πρότυπα ανάπτυξης, ούτε έφερναν κάποια καινοτομία. Απλά οι εκδότες τους πίστευαν ότι είχαν βρει τρόπο για εύκολο χρήμα. Η σημερινή κρίση όμως έχει θέσει την αγορά αυτή σε ένα διαρκές ξεκαθάρισμα. Το αποτέλεσμα είναι να βλέπουμε τίτλους με τα χαρακτηριστικά που ανέφερα παραπάνω, να κλείνουν ο ένας μετά τον άλλο. Και να επιβιώνουν μόνο εκείνοι που έχουν κάτι να πουν, πρεσβεύουν μια καινοτομία, καλύπτουν μια ανάγκη. Μέχρι σήμερα κανείς δεν έλεγε ότι υπήρχαν δωρεάν έντυπα που ο μόνος στόχος τους ήταν να απορροφούν κρατική διαφήμιση, μέσα από επιχειρηματικές διαπλοκές. Κανείς δεν έλεγε ότι κάποιοι «εκδότες» εξέδιδαν δωρεάν έντυπα για ξέπλυμα χρήματος. Κανείς δεν έλεγε ότι κάποιοι από αυτούς εκβίαζαν διαφημιζόμενους και διαφημιστές για να τους δώσουν διαφήμιση. Με την έννοια αυτή, η σημερινή κρίση είναι καλοδεχούμενη. Ευχή όλων είναι ο Δωρεάν Τύπος να ξεκαθαρίσει από τους τυχοδιώκτες και όλους εκείνους που έκαναν κακό στην εικόνα του. Από εδώ και πέρα ένα δωρεάν έντυπο – αλλά και κάθε έντυπο γενικότερα – θα επιβιώνει μόνο εάν έχει κάτι να προσφέρει. Θεωρώ δεδομένο ότι από τη στιγμή που το τοπίο θα ξεκαθαρίσει, τα ποιοτικά δωρεάν έντυπα που θα παραμείνουν, θα αναδείξουν ακόμα περισσότερο τις μεγάλες δυνατότητές τους, τόσο απέναντι στο αναγνωστικό κοινό, όσο και απέναντι στη διαφημιστική αγορά. </span></span></span></p>DimisKhttp://www.blogger.com/profile/04111715494768399005noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-4011864009805143382.post-8181092367706985672010-04-07T06:57:00.001-07:002010-04-10T02:33:40.953-07:00«Μια γυναίκα θα αγοράσει οτιδήποτε για το οποίο νομίζει ότι το κατάστημα χάνει χρήματα» Κιν Χάμπαρντ<a onblur="try {parent.deselectBloggerImageGracefully();} catch(e) {}" href="http://4.bp.blogspot.com/_0CHcIIjlXl4/S8BF0pE73gI/AAAAAAAAACc/O5JDmNhBYfU/s1600/294350-thre-ladieswelivetogether-pic-1.jpg"><img style="float: left; margin: 0pt 10px 10px 0pt; cursor: pointer; width: 320px; height: 195px;" src="http://4.bp.blogspot.com/_0CHcIIjlXl4/S8BF0pE73gI/AAAAAAAAACc/O5JDmNhBYfU/s320/294350-thre-ladieswelivetogether-pic-1.jpg" alt="" id="BLOGGER_PHOTO_ID_5458439519055109634" border="0" /></a><br /><p class="MsoNormal"><span style=";font-family:";font-size:10pt;" ><br /></span></p><p class="MsoNormal"><span style=";font-family:";font-size:10pt;" ><br /></span></p><p class="MsoNormal"><span style=";font-family:";font-size:10pt;" ><br /></span></p><p class="MsoNormal"><span style=";font-family:";font-size:10pt;" ><br /></span></p><p class="MsoNormal"><span style=";font-family:";font-size:10pt;" ><br /></span></p><p class="MsoNormal"><span style=";font-family:";font-size:10pt;" ><br /></span></p><p class="MsoNormal"><span style=";font-family:";font-size:10pt;" >«Τα μεγάλο ερώτημα, στο οποίο δεν έχω καταφέρει ν' απαντήσω, παρά τα τριάντα χρόνια έρευνας στη γυναικεία ψυχή, είναι το τι θέλει μια γυναίκα» είχε πει ο <a href="http://www.sansimera.gr/quotes/authors/227">Ζίγκμουντ Φρόιντ</a>. Κι αν δεν απάντησε στο ερώτημα αυτό ολόκληρος Φρόιντ, γιατί άραγε να έχουμε απαιτήσεις να απαντηθεί από τους σύγχρονους marketers; Φευ! Διάβασα πρόσφατα σε ένα άρθρο της Walt Street Journal την άποψη ενός αμερικανού θεωρητικού του marketing, ο οποίος χαριτολογώντας είπε το αμίμητο <i style="">«Αν η προσπάθεια που καταβάλαμε για να κατανοήσουμε τη γυναικεία ψυχοσύνθεση πήγαινε στη διαστημική έρευνα, τώρα θα πουλάγαμε χοτ-ντογκ στο φεγγάρι».</i> Υπερβολή ή όχι, η γυναικεία ψυχοσύνθεση είναι αναμφίβολα δύσκολο να μελετηθεί κι αυτό δυσχεραίνει τη ζωή των marketers. Ταυτόχρονα όμως αποτελεί και μια πρόκληση γι’ αυτούς. Πρόσφατες οικονομικές μελέτες έδειξαν ότι η οικονομική ανάκαμψη θα ξεκινήσει από τις γυναίκες, οι οποίες αποκτούν διαρκώς μεγαλύτερη καταναλωτική δύναμη. Αναπόφευκτα λοιπόν, το σύγχρονο marketing πρέπει να στραφεί σε αυτές, να τις προσεγγίσει με τον τρόπο που αυτές θέλουν, να μιλήσει στη γλώσσα τους, να απαντήσει στις ανάγκες τους. </span><span style=";font-family:";font-size:10pt;" lang="EN-US" ><o:p></o:p></span></p>DimisKhttp://www.blogger.com/profile/04111715494768399005noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-4011864009805143382.post-50131850248527188982010-04-07T06:47:00.000-07:002010-04-07T06:48:06.833-07:00Ουδέν κακόν αμιγές καλού...<p class="MsoNormal" style="mso-margin-top-alt:auto;mso-margin-bottom-alt:auto"><span lang="EN-US" style="font-family:"\0022";mso-ansi-language:EN-US">H</span><span style="font-family:"\0022""> επαναξιολόγηση και η αναθεώρηση παγιωμένων καταστάσεων στην ευρύτερη αγορά της επικοινωνίας, καταστάσεις που πλέον δεν δικαιολογούνται από την σκληρή πραγματικότητα της οικονομικής ύφεσης, δεν θεωρούνται κατ’ ανάγκη εξελίξεις αρνητικές. Όλοι συμφωνούμε ότι τα προηγούμενα χρόνια η λογική του «αυτόματου πιλότου» είχε δώσει μεν σημαντική ώθηση στην αγορά, δημιούργησε ωστόσο τις κατάλληλες συνθήκες για την ανάπτυξη ανορθόδοξων πρακτικών που σε βάθος χρόνου αποδείχθηκαν καταστροφικές. Τώρα που ήρθε η ώρα των διαρθρωτικών αλλαγών, διαβάζουμε και ακούμε για προτάσεις που πραγματικά είναι καινοτόμες, ουσιαστικές και άκρως δημιουργικές. Προτάσεις που δημιουργούν απορία γιατί τόσα χρόνια δεν είχαν κατατεθεί, δεν είχαν συζητηθεί, δεν είχαν υλοποιηθεί. Η τελευταία πρόταση που διαβάσαμε στον τύπο ακολουθεί αυτή τη λογική. Σύμφωνα με αυτή, η κυβέρνηση μελετά έναν διαφορετικό τρόπο επένδυσης της κρατικής διαφήμισης, περισσότερο αξιοκρατικό και εν τέλει, περισσότερο αποδοτικό κατά τη γνώμη μου. Ο τρόπος αυτός είναι ο εξής: το κράτος θα εμφανιστεί ως μεγάλος διαφημιζόμενος και θα αγοράσει χώρο και χρόνο για τα προϊόντα και τις υπηρεσίες του, διανέμοντας διαφήμιση σε όλα τα μέσα με τον ίδιο τρόπο, εξασφαλίζοντας παράλληλα και τις αντίστοιχες εκπτώσεις. Στη συνέχεια ο αρμόδιος δημόσιος φορέας που θα κάνει τη σχετική συμφωνία, θα κατανέμει τον χώρο και τον χρόνο ανάλογα με τις ανάγκες των υπουργείων και των κρατικών φορέων, δημοσιοποιώντας με λεπτομέρειες τον αριθμό των καταχωρίσεων και των σποτ, τα μέσα που επέλεξε και το κόστος της διαφημιστικής δαπάνης. Πρόκειται για μια πρόταση που αναμφισβήτητα προάγει την αξιοκρατία και τη διαφάνεια, στοιχεία που τόσο λείπουν από την ελληνική πραγματικότητα και όλες τις εκφάνσεις της. <u1:p></u1:p>Μια άλλη ενδιαφέρουσα πρόταση – είτε συμφωνεί κανείς μαζί της, είτε όχι – είναι αυτή της Ενωσης Επιχειρήσεων Διαφημιστικής Επικοινωνίας Βορείου Ελλάδος (ΕΕΔΕΒΕ), η οποία ζητά να αλλάξει με τροπολογία ο νόμος για την καταβολή του 30% της διαφήμισης του δημοσίου σε μέσα της περιφέρειας. Αντί για την κεντρική διάθεση των διαφημιστικών κονδυλίων από τους ίδιους τους κρατικούς οργανισμούς, η ΕΕΔΕΒΕ προτείνει να διαχωρίζεται εξαρχής το ποσοστό 30% για την περιφέρεια και να δίνεται μέσω </span><span lang="EN-US" style="font-family:"\0022";mso-ansi-language:EN-US">spec</span><span lang="EN-US" style="font-family:"\0022""> </span><span style="font-family:"\0022"">σε διαφημιστικές εταιρείες που έχουν έδρα στην περιφέρεια.</span><span style="font-family: "\0022""> Γιατί μόνο έτσι θα σιγουρέψει ότι το 30% που ορίζει ο νόμος ότι πρέπει να πηγαίνει στα περιφερειακά μέσα θα πηγαίνει στα σίγουρα και δεν θα χάνεται σε κάποιους διαδρόμους διαφημιστικών εταιρειών. </span><o:p></o:p></p> <p class="MsoNormal"><span style="font-size:11.0pt;font-family:"Franklin Gothic Book""><o:p> </o:p></span></p>DimisKhttp://www.blogger.com/profile/04111715494768399005noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-4011864009805143382.post-22141026987715006792010-02-16T03:05:00.001-08:002010-04-10T02:36:31.640-07:00Ο ΠΑΟΚ ως δεξαμενή ανήσυχων συνειδήσεων...<a onblur="try {parent.deselectBloggerImageGracefully();} catch(e) {}" href="http://1.bp.blogspot.com/_0CHcIIjlXl4/S8BGleFpprI/AAAAAAAAACk/n4zqYyDeTaY/s1600/%CE%A0%CE%91%CE%9F%CE%9A.jpg"><img style="float: left; margin: 0pt 10px 10px 0pt; cursor: pointer; width: 256px; height: 320px;" src="http://1.bp.blogspot.com/_0CHcIIjlXl4/S8BGleFpprI/AAAAAAAAACk/n4zqYyDeTaY/s320/%CE%A0%CE%91%CE%9F%CE%9A.jpg" alt="" id="BLOGGER_PHOTO_ID_5458440357918910130" border="0" /></a><br />Είναι ωραία να νιώθεις μέρος μίας Ιδέας που αντιπροσωπεύει το νέο, το εναλλακτικό, το υγιές, το ελπιδοφόρο. Μίας Ιδέας-απάντηση στο αδιέξοδο που νιώθουμε στις πλείστες των δραστηριοτήτων μας. Όποιος και αν είναι ο στίβος της συναναστροφής – επιχειρηματικός, κοινωνικός, πολιτικός, άλλος – κυριαρχείται από απαρχαιωμένες πρακτικές και αποτελέσματα προβληματικά. Ακόμη είναι ωραίο το νέο, εναλλακτικό και υγιές, να έχουν αφετηρία τη γενέθλια σου πόλη, κυριότερα δε όταν αυτό έχει το δικέφαλο στο στήθος και το χρώμα είναι ασπρόμαυρο. Ενδεχομένως στο νέο φαινόμενο «ΠΑΟΚ», λίγη να έχει δοθεί σημασία, στους συμβολισμούς και τις αξίες που πρεσβεύει. Βγάζοντάς το έξω, από τα στενά ποδοσφαιρικά όρια, ας το ενσωματώσουμε στη μεγάλη εικόνα του χώρου που λέμε Ελλάδα σήμερα. Ας θεωρήσουμε λοιπόν ότι το ελληνικό ποδόσφαιρο, ως λαοφιλέστερη κοινωνική εκδήλωση, αντανακλά την κοινωνία και «δίκειν κατόπτρου» ας το αξιοποιήσουμε. Τι βλέπουμε; Του συστήματος την ατμόσφαιρα να διακατέχεται από αδικία, αναξιοκρατία, αλαζονεία, πρακτικές αυτοκαταστροφής. Κακό παραγόμενο αποτέλεσμα (λέγε με θέαμα), προβληματική σχέση με τους πολίτες - καταναλωτές (στα γήπεδα ο καθείς κάνει ότι του κατέβει. Λέγε με χούλιγκαν), ομιχλώδης οικονομικές συναλλαγές και χρηματοδοτήσεις. Στον αντίποδα υπάρχει το μοντέλο ΠΑΟΚ, ως πρόταση για τη πρόοδο και ένα καλύτερο αύριο: Διοίκηση με γνώση του αντικειμένου που διαχειρίζεται, με διάθεση προσφοράς, με (αντ)αμοιβή για αυτό ακριβώς που διαχειρίζεται και σύμφωνα με την πορεία του (και όχι συνδεόμενο με αλλότριες σκοπιμότητες), με χρηματοδότηση από τη λαϊκή βάση, με λαϊκή συμμετοχή, με ξεκάθαρα στοιχεία οικονομικής διαχείρισης, με άμιλλα και σεβασμό στον αντίπαλο. Κυριότερα δε με διάρκεια και υπομονή! Δίχως εσωστρέφεια και μεμψιμοιρία, με όραμα. Κάπως έτσι ένα προβληματικός σύλλογος επιλύει τα θέματά του, αξιοποιεί τις ευκαιρίες που του έδωσε ο διακανονισμός του αμαρτωλού παρελθόντος. Πρωτοπορεί και χτίζει το αύριο με σύνεση και προγραμματισμό. Με ΕΡΓΑΣΙΑ και εκπαίδευση. Δίχως να εθίζει τον κόσμο (του) στη νίκη, τον εκπαιδεύει στους κανόνες και την ομορφιά του παιχνιδιού. Στην γοητεία του αγωνίζεσθαι. Κάπως έτσι χτίζεις συνειδήσεις και γίνεσαι παράδειγμα ορθής κοινωνικής συμπεριφοράς, γίνεσαι σύμβολο πρωτοπορίας και εξέλιξης. Η επικράτηση του ΠΑΟΚ έναντι του συστημικού και κατεστημένου Ολυμπιακού, σηματοδοτεί πολλά περισσότερα από μία νίκη γοήτρου. Δείχνει ένα καλύτερο αύριο σε φόντο ασπρόμαυρο. Ο ΠΑΟΚ ήταν και παραμένει μία δεξαμενή ανήσυχων συνειδήσεων, ένα σμιλευτήρι προόδου. Οι αξίες αυτού του ΠΑΟΚ καθοδηγούν και εμπνέουν απέναντι στο κυρίαρχα συστήματα, διαφθοράς, παρακμής και άστοχης διαχείρισης ισχύος.DimisKhttp://www.blogger.com/profile/04111715494768399005noreply@blogger.com2tag:blogger.com,1999:blog-4011864009805143382.post-28577444287503015692010-02-02T10:34:00.001-08:002010-04-10T02:40:31.318-07:00Ο ΠΑΟΚ των αντιθέσεων...<a onblur="try {parent.deselectBloggerImageGracefully();} catch(e) {}" href="http://2.bp.blogspot.com/_0CHcIIjlXl4/S8BHFq9pVtI/AAAAAAAAACs/_Jd1AlVoLPo/s1600/CIMG2357.JPG"><img style="float: left; margin: 0pt 10px 10px 0pt; cursor: pointer; width: 320px; height: 240px;" src="http://2.bp.blogspot.com/_0CHcIIjlXl4/S8BHFq9pVtI/AAAAAAAAACs/_Jd1AlVoLPo/s320/CIMG2357.JPG" alt="" id="BLOGGER_PHOTO_ID_5458440911130810066" border="0" /></a><br /><br /><br /><br /><br /><br /><br /><br /><br /><br /><br /><br /><br /><br /><br /><br />Κι όμως αυτός είναι ο ΠΑΟΚ που ξέρουμε। Ο ΠΑΟΚ των αντιθέσεων, ο ΠΑΟΚ του μαύρου και του άσπρου, ο ΠΑΟΚ του ζενίθ και του ναδίρ। Σκεφτείτε λίγο। Στην πολύχρονη ιστορία μας, η ομάδα μας ΠΟΤΕ δεν μας έδινε μόνο χαρές ή μόνο λύπες, αλλά και τα δύο ταυτόχρονα। Σκεφτείτε λίγο। Το πρωτάθλημα του 1985 συνοδεύθηκε με μια ήττα ντροπή 1-4 από τη Λάρισα, στον τελικό κυπέλλου του ΟΑΚΑ। Η πορεία ντροπής πριν 3 χρονια στο πρωτάθλημα συνοδεύθηκε με μια μεγαλοπρεπή τριάρα στα σκουλήκια। Το κύπελλο του 2001, με την 4άρα στο γαύρο στην Αθήνα συνοδεύθηκε με απεργίες και αποχές των παικτών που έφεραν τον ΠΑΟΚ στο χείλος του γκρεμού। Χαρμολύπη δηλαδή। Αν σκεφθώ, θα βρω κι άλλα। Αυτό είναι το DNA του ΠΑΟΚ। Απο τη χαρά στη λύπη και το αντίθετο।Ο ΠΑΟΚ σήμερα απλά επιβεβαίωσε αυτή του την ιδιότητα। Οπότε ηρεμήστε όλοι। Οι θριαμβευτές του Καραϊσκάκη, δεν έγιναν...σαρδέλες μέσα σε 10 μέρες। Είναι άνθρωποι και κουράστηκαν। Δεν δικαιολογώ την απαράδεκτη εμφάνιση σε καμία περίπτωση। Είναι ντροπή για τον ΠΑΟΚ τέτοιες εμφανίσεις. Έλα όμως που είναι μέρος της ιστορίας του, θέλουμε δεν θέλουμε. Κάποια στιγμή θα συνέβαινε κι αυτό. Το περιμέναμε. Η στραβή θα γινόνταν, το γράφαμε όλοι μας εδώ μέσα. Σύμφωνοι, δεν την περιμέναμε σε αυτό το παιχνίδι. Όλα όμως είναι μέσα στο πρόγραμμα. Ποδόσφαιρο είναι. Απο εδώ και πέρα, πρέπει να δούμε την επόμενη μέρα. Οι μεγάλες ομάδες διακρίνονται από την ικανότητά τους να διαχειρίζονται παραγωγικά τις αναποδιές. Αυτό πρέπει να κάνει και ο ΠΑΟΚ. Το διπλό στο Καυτατζόγλειο είναι περισσότερο επιβεβλημένο απο ποτέ. Και πιστέψτε με, θα είναι αρκετό να αλλάξει και πάλι το κλίμα. Αυτός είναι ο ΠΑΟΚ μας. Ασπρο μαύρο. Δικέφαλος αετός!<br />Εμείς πρέπει να ηρεμήσουμε και να στηρίξουμε την ομάδα. Τώρα, στα δύσκολα. Να συμμετάσχουμε μαζικά στην Α.Μ.Κ. και να σταθούμε παραγωγικά πλάι στους παίκτες και τον προπονητή μας. Η στραβή ήρθε και είναι βαριά. Ήρθε όμως και ΠΡΕΠΕΙ να την αντιμετωπίσουμε. Κραυγές και κολοτούμπες δεν οφελούν. Πριν γράψετε κάτι, σκεφτείτε το δύο φορές. Απο το Κύπελλο θα μπρορούσαμε να είχαμε αποκλειστεί και νωρίτερα ή και αργότερα. Όπως αποκλείστηκε ο γαύρος και η ΑΕΚ. Είναι ο θεσμός των εκπλήξεων, τι να κάνουμε;<br />Θα υποστούμε αύριο την καζούρα των αλλόθρησκων, αλλά έτσι είναι η ζωή. Και νομίζω ότι είμαστε συνηθισμένοι. Τώρα είναι η ώρα να σηκωθούμε παιδιά! Επιβάλεται!<br />Για το παιχνίδι δεν θα πω τίποτα γιατί είδα μόνο μια ομάδα και μάλιστα πολύ καλή! Τον Πας Γιάννενα, στον οποίο πρέπει να δώσουμε συγχαρητήρια γιατί μας ισοπέδωσε με τη δεύτερη ομάδα του! Ο ΠΑΟΚ που ξέρουμε έμεινε στη Θεσαλλονίκη...<br />Ο ΠΑΟΚ θα συνεχίσει αδέλφια. Κι εμείς πρέπει να είμαστε δίπλα του, να του κρατάμε το χέρι, να του ζεστάνουμε την ψυχή, να του δώσουμε κουράγιο. Δεν χάθηκε ο δρόμος, χάθηκε ένα μονοπάτι...<br /><br />ΨΗΛΑ ΤΟ ΚΕΦΑΛΙ! ΕΜΕΙΣ ΜΑΖΙ ΓΙΑ ΜΙΑ ΖΩΗ!!!!DimisKhttp://www.blogger.com/profile/04111715494768399005noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-4011864009805143382.post-50893229055361013102010-01-25T01:20:00.001-08:002010-01-25T01:20:48.027-08:00O ΠΑΟΚ που ονειρευόμαστε....Από που να αρχίσω και που να τελειώσω για το χθεσινό ματς, στο οποίο είχα την τύχη να παρευρίσκομαι, να το δω από κοντά, μαζί με άλλους 5 «καμικάζι», σε σουίτα χορηγού του Ολυμπιακού, που είναι και χορηγός του ΠΑΟΚ. Υπερηφάνεια είναι το πρώτο συναίσθημα που μου έρχεται στο μυαλό. Αυτός ο ΠΑΟΚ είναι πολύ κοντά σε αυτό που ονειρευόμαστε. Ομάδα-συνόλου, με συγκεκριμένη στρατηγική, με στόχους, με πολύ καλούς παίκτες, με παίκτες που ξέρουν τι θέλουν μέσα στο γήπεδο και δεν επηρεάζονται από μια εχθρική ατμόσφαιρα, η οποία όμως παρέμεινε στα όρια του ανεκτού, για να είμαστε δίκαιοι. Πολύ γρήγορα οι οπαδοί του Ολυμπιακού ξέχασαν τον ΠΑΟΚ και...ασχολήθηκαν με τα δικά τους. Οι δικοί μας δεν είχαν ΚΑΘΟΛΟΥ ΑΓΧΟΣ και πραγματικά έπαιξαν σοβαρά, πειθαρχημένα, λες και ήξεραν ότι κάποια στιγμή θα βάλουν το γκολ και θα κερδίσουν. Εχουν περάσει αρκετές ώρες, αλλά ακόμα είμαι σοκαρισμένος από την όλη εξέλιξη. ΑΡΧΟΝΤΙΚΟΣ ΠΑΟΚ ρε παιδιά, με έκανε και φούσκωνα από υπερηφάνεια! Ο Σάντος μας έβαλε τα γυαλια. Δικαιώθηκε η διοίκηση που τον εμπιστεύθηκε και τον άφησε – ΕΠΙΤΕΛΟΥΣ! - να δουλέψει. Μπράβο στη διοίκηση! Ανανεώστε του τώρα το συμβόλαιο και του χρόνου θα πάμε ακόμα καλύτερα.<br />Από εδώ και πέρα πρέπει να κάνουμε διαχείριση της νίκης σωστή και να μην πάρουν τα μυαλά μας αέρα, γιατί η κατραπακιά καιροφυλακτεί...<br />Ωστόσο αυτή την εβδομάδα πρέπει να χαρούμε την νίκη! Ας χαρούμε λοιπόν γιατί τα καλύτερα έρχονται...<br />Μεγάλη ηδονή να βλέπεις ένα Καραϊσκάκη παγωμένο, με 20.000 γαύρους να μην έχουν κουράγιο να κουνηθούν από τις θέσεις τους...<br />Φίλοι Ολυμπιακοί θα ήθελα απλά να σας υπενθυμίσω:<br />Υπάρχουν και οι ήττες στο ποδόσφαιρο.<br />Υπάρχουν και οι θέσεις 3,4,5,6,7, 8 κ.α.<br />Δεν παίρνεις τους τίτλους σπίτι σου. Τόσους τίτλους έχετε πάρει τα τελευταία χρόνια και πάλι δεν είστε ευχαριστημένοι....Η απόλυτη ματαιοδοξία!<br />Ο Κόκαλης δεν είναι ο Πάπας, που τον γλύφετε και τον ακολουθείται τυφλά, χρόνια τώρα! Αυτός σας κατέστρεψε κι αυτός θα φαλιρίσει την ομάδα σας, η οποία ως Α.Ε είναι ήδη χρεωμένη με πολλά εκατ. ευρώ! Και το Φάληρο θα γίνει..φάλιρο!!!<br />Μεγάλη ομάδα είναι η ομάδα που παλεύει με αξίες και ιδανικά για το καλύτερο. Δεν ισχύει για τη μεγάλη ομάδα το ρητό «ο σκοπός αγιάζει τα μέσα». Κι εσείς θέλατε τίτλους με κάθε κόστος, με κάθε λαδιά, με κάθε απατεωνιά. Αυτό δεν λέγεται μεγάλη ομάδα! Και εσεις δεν ήσασταν ΠΟΤΕ μεγάλη ομάδα! Το παραμύθι σας ΤΕΛΕΙΩΝΕΙ ΕΔΩ!<br />Χωρίς ευνοϊκή διαιτησία είστε ΑΞΙΟΛΥΠΗΤΟΙ! Ακόμα και χτες ζητήσατε δύο πέναλτι σε φάσεις που ΔΕΝ ΗΤΑΝ! Ντροπή σας!<br />Να είστε ευχαριστημένοι με την ατυχία μας, που δεν βάλαμε δύο ακόμη γκολάκια να σας διαλύσουμε...<br />Ντιόγο, ο Γκαρσία σε γυρεύει παλικάρι μου, για πήγαινε να δεις τι θέλει...<br /><br />Δεν μπορώ να γράψω κάτι άλλο. Είμαι υπερήφανος που ΓΙΑ ΑΛΛΗ ΜΙΑ ΦΟΡΑ πήρα μια νίκη ΠΕΝΤΑΚΑΘΑΡΗ, που δεν μπορεί να μου αμφισβητήσει ΚΑΝΕΙΣ! Όπως και οι λίγοι τίτλοι που έχω πάρει και ήταν ΠΕΝΤΑΚΑΘΑΡΟΙ!<br /><br />ΕΊΜΑΙ ΥΠΕΡΗΦΑΝΟΣ!!!<br /><br />ΥΓ: Τελευταία φορά που είχα πάει στο Καραϊσκάκη ήταν τον Οκτώβριο του 2005, όταν το ματς ήταν κεκλεισμένων των θυρών και είχαμε κερδίσει 2-1!DimisKhttp://www.blogger.com/profile/04111715494768399005noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-4011864009805143382.post-57959515571358063192009-12-03T00:47:00.000-08:002009-12-03T00:48:13.170-08:00"Όπου υπήρχε δάσος, θα ξαναγίνει...δάσος"...Η καμένη Πελοπόννησος ακόμα καπνίζει....Οι υποσχέσεις ότι το δάσος θα γίνει δάσος, έμειναν υποσχέσεις και κανείς δεν αντιδρά. Στη Μεσσηνία, ένα παραλιακό σημείο δίπλα από την πόλη της Καλαμάτας, είχε καεί ολοσχερώς. Ήταν ένα υπέροχο δάσος που έβγαζε στη θάλασσα. Ο κόσμος περνούσε μέσα απο το δάσος, απολάμβανε την υπέροχη φύση και έκανε μπάνιο σε μια καταπληκτική φυσική παραλία. Δείτε τώρα αυτό το λίνκ<a class="postlink" href="http://www.costanavarino.com/">http://www.costanavarino.com/</a>Πρόκειται για ένα ιδιωτικό πάρκο που θα γίνει στο ίδιο σημείο που κάποτε ο κόσμος είχε ελεύθερη πρόσβαση! Που έκανε μπάνιο και πικ νικ. Τώρα θα πρέπει να πληρώνει αδρά, για να απολαύσει τα ίδια πράγματα, στο ίδιο σημείο! Αντί να προστατέψουν τα καμένα, τα δίνουν σε ιδιωτικές εταιρείες! Και μετά αναρωτιώμαστε γιατί καίγονται τα δάση μας! Η απόλυτη υποκρισία, η απόλυτη ξετσιπωσιά! Όλα έγιναν στη λούφα. Η εταιρεία στέλνει αυτό το λίνκ για να διαφημίσει τον...παράδεισο που ετοιμάζει! Διαφημιστικά δηλαδή! Τον Μάιο του 2010 θα είναι έτοιμο...Ντροπή αλήτες πολιτικοί! Ντροπή σας ξεφτιλισμένοι, όλοι. Γαλάζιοι, πράσινοι, κοκκινοι, κίτρινοι....Κάτι τέτοιες στιγμές μου έρχεται να κατέβω στους δρόμους και να πάω να κάψω τη μαμημένη τη βουλή. Να την κάνω λαμπόγυαλο...Και μετά λέμε πως γεννιέται η βία....ΥΠΟΚΡΙΤΕΣ. ΥΠΟΚΡΙΤΕΣ. ΥΠΟΚΡΙΤΕΣ...ΚΤΗΝΗ! ΑΝΘΡΩΠΟΜΟΡΦΑ ΤΕΡΑΤΑ ΠΟΥ ΣΤΟ ΟΝΟΜΑ ΤΟΥ ΧΡΗΜΑΤΟΣ ΞΕΠΟΥΛΑΤΕ ΤΑ ΙΕΡΑ ΚΑΙ ΤΑ ΟΣΙΑ ΤΗΣ ΠΑΤΡΙΔΑΣ ΜΑΣ....ΟΥΣΤ!DimisKhttp://www.blogger.com/profile/04111715494768399005noreply@blogger.com2tag:blogger.com,1999:blog-4011864009805143382.post-46089985099791342462009-10-27T01:08:00.000-07:002009-10-27T11:54:20.219-07:00Να φύγουν οι Κινέζοι από το λιμάνι ΤΩΡΑ! Γιατί να φύγουν;- Γιατί σταδιακά θα φέρουν στη χώρα μας 4 δις ευρώ. Μέχρι τώρα οι σωστές ξένες επενδύσεις ήταν αυτές που έπαιρναν λεφτά από την χώρα όχι που έδιναν.<br />- Γιατί θα φτιάξουν υποδομές (που θα μας μείνουν) αξίας 350 εκ ευρώ. Δηλαδή να μας χαρίσουν υποδομές; Πού ξανακούστηκε; Εμείς δώρα δεν παίρνουμε. είμαστε αδιάφθοροι.<br />- Γιατί αυτοί οι Κινέζοι μας τα πρόσφεραν πριν από την διεθνή οικονομική κρίση. Και ενώ όταν ξέσπασε η κρίση όλοι οι επενδυτές διεθνώς αναίρεσαν τα προσυμφωνημένα μειώνοντας κατά πολύ τις προσφορές τους, ο πρόεδρος τους Hu Jintao είχε το θράσος να μην μειώσει την προσφορά του και να έρθει και ο ίδιος στην Ελλάδα για την υπογραφή<br />- Γιατί για τα παραπάνω δεν τους πουλάμε τίποτα (ούτε κυριαρχικά δικαιώματα, ούτε στρατηγικό τομέα, ούτε εκατοστό Ελληνικής γης) παρά μόνο τους νοικιάζουμε τη ΜΙΑ μόνο προβλήτα των containers. Την άλλη θα τη δουλεύουμε εμείς οι Έλληνες.<br />- Γιατί έτσι θα φανεί ότι η μια προβλήτα που θα την δουλεύουν οι Κινέζοι θα τρέχει ενώ η άλλη που θα τη δουλεύουμε εμείς θα κάθεται.<br />- Γιατί έτσι θα φανεί η απόδοση (και η διαφορά) των Ελλήνων εργαζομένων κάτω από την Ελληνική κρατική διοίκηση και των Ελλήνων εργαζομένων κάτω από τη κινεζική διοίκηση (για την ίδια ακριβώς δουλειά).<br />- Γιατί πλήττονται 400 εργαζόμενοι του ΟΛΠ που σήμερα τη βγάζουν δεν τη βγάζουν με 80 χιλιάδες ευρώ το χρόνο νόμιμα (και άλλα τόσα και περισσότερα μέσω ιδιωτικών εταιριών).<br />- Γιατί έτσι θα φανεί ότι το κόστος λειτουργίας της κινεζικής προβλήτας θα είναι πολύ μικρότερο από το κόστος λειτουργίας της Ελληνικής.<br />- Γιατί υπάρχει κίνδυνος να φανούν σύντομα τα αποτελέσματα και έτσι να μας βάλουν όλους να δουλεύουμε για να πληρωνόμαστε και όχι όπως τώρα να πληρωνόμαστε χωρίς να δουλεύουμε.<br />- Γιατί του Έλληνα ο τράχηλος ζυγό δεν υποφέρει. Φυσικά εννοούμε ζυγό. δουλειάς.<br />- Γιατί υπάρχει ο πολύ μεγάλος κίνδυνος να γίνει ο Πειραιάς το μεγαλύτερο λιμάνι της Μεσογείου. και φυσικά το μεγαλύτερο λιμάνι θα έχει και περισσότερη δουλειά. Μπρρρ. μακριά από μας.<br />- Και γιατί τέλος κυρία Κατσέλη αν δεν διώξουμε τους Κινέζους, υπάρχει περίπτωση να έρθουν και άλλοι ξένοι επενδυτές στην Ελλάδα, να δώσουν τα λεφτά τους και έτσι να αυξηθεί η πραγματική απασχόληση (μπρρρ. δουλειά δηλαδή), και η χώρα μας να κινδυνέψει να θεωρηθεί καλύτερος τόπος για επενδύσεις από τη Ουγκάντα και τη Ζιμπάμπουε.DimisKhttp://www.blogger.com/profile/04111715494768399005noreply@blogger.com2tag:blogger.com,1999:blog-4011864009805143382.post-82936618021535858542009-10-07T00:27:00.000-07:002009-10-07T00:28:02.682-07:00Το δικό μας στοίχημα...<p class="MsoNormal"><b><span style="'font-size:12.0pt;font-family:">Η μάχη τέλειωσε! Στα θηκάρια τα μαχαίρια!</span></b><span style="'font-size:12.0pt;font-family:"> Είναι βέβαιο ότι ο κ. Γ. Παπανδρέου τρέφει -όπως όλοι οι Πρωθυπουργοί- τη φιλοδοξία να μείνει το όνομά του στην ιστορία, για το καλό που θα κάνει στον τόπο. Το αν θα το καταφέρει ή όχι δεν εξαρτάται όμως μόνον από τον ίδιο και το επιτελείο του. Παράλληλα πρέπει εμείς:</span></p> <p class="MsoNormal" style="margin-left:14.2pt;text-indent:-14.2pt;mso-list:l0 level1 lfo1; tab-stops:list 14.2pt"><span style="'font-size:12.0pt;"><span style="mso-list:Ignore">1.<span style="'font:7.0pt"> </span></span></span><span style="'font-size:12.0pt;font-family:">Να σταματήσουμε να ζητάμε να διορίσουμε το παιδί μας στο δημόσιο.</span></p> <p class="MsoNormal" style="margin-left:14.2pt;text-indent:-14.2pt;mso-list:l0 level1 lfo1; tab-stops:list 14.2pt"><span style="'font-size:12.0pt;"><span style="mso-list:Ignore">2.<span style="'font:7.0pt"> </span></span></span><span style="'font-size:12.0pt;font-family:">Να μην «κλέβουμε» την εφορία, αλλά και να ζητάμε αποδείξεις από τους προμηθευτές μας.</span></p> <p class="MsoNormal" style="margin-left:14.2pt;text-indent:-14.2pt;mso-list:l0 level1 lfo1; tab-stops:list 14.2pt"><span style="'font-size:12.0pt;"><span style="mso-list:Ignore">3.<span style="'font:7.0pt"> </span></span></span><span style="'font-size:12.0pt;font-family:">Να μη συνωστιζόμαστε στους προθαλάμους με μίζες, για να εξασφαλίσουμε προμήθειες του Δημοσίου.</span></p> <p class="MsoNormal" style="margin-left:14.2pt;text-indent:-14.2pt;mso-list:l0 level1 lfo1; tab-stops:list 14.2pt"><span style="'font-size:12.0pt;"><span style="mso-list:Ignore">4.<span style="'font:7.0pt"> </span></span></span><span style="'font-size:12.0pt;font-family:">Να μη λέμε ΟΧΙ σε όλες τις πράξεις της Κυβέρνησης, ακόμη κι όταν αυτές είναι στη σωστή κατεύθυνση.</span></p> <p class="MsoNormal" style="margin-left:14.2pt;text-indent:-14.2pt;mso-list:l0 level1 lfo1; tab-stops:list 14.2pt"><span style="'font-size:12.0pt;"><span style="mso-list:Ignore">5.<span style="'font:7.0pt"> </span></span></span><span style="'font-size:12.0pt;font-family:">Να πάψουμε να καταστρέφουμε δημόσια και ιδιωτικές περιουσίες.</span></p> <p class="MsoNormal" style="margin-left:14.2pt;text-indent:-14.2pt;mso-list:l0 level1 lfo1; tab-stops:list 14.2pt"><span style="'font-size:12.0pt;"><span style="mso-list:Ignore">6.<span style="'font:7.0pt"> </span></span></span><span style="'font-size:12.0pt;font-family:">Να εξοικονομούμε ενέργεια και νερό.</span></p> <p class="MsoNormal" style="margin-left:14.2pt;text-indent:-14.2pt;mso-list:l0 level1 lfo1; tab-stops:list 14.2pt"><span style="'font-size:12.0pt;"><span style="mso-list:Ignore">7.<span style="'font:7.0pt"> </span></span></span><span style="'font-size:12.0pt;font-family:">Να ασφαλίζουμε τα σπίτια μας για πυρκαγιά και πλημμύρα και να μην τα βάζουμε με την Πολιτεία, ιδιαίτερα, όταν χτίσαμε το σπίτι μας σε ρέμα.</span></p> <p class="MsoNormal" style="margin-left:14.2pt;text-indent:-14.2pt;mso-list:l0 level1 lfo1; tab-stops:list 14.2pt"><span style="'font-size:12.0pt;"><span style="mso-list:Ignore">8.<span style="'font:7.0pt"> </span></span></span><span style="'font-size:12.0pt;font-family:">Να πάψουμε να ζητάμε παράνομα ρουσφέτια.</span></p> <p class="MsoNormal" style="margin-left:14.2pt;text-indent:-14.2pt;mso-list:l0 level1 lfo1; tab-stops:list 14.2pt"><span style="'font-size:12.0pt;"><span style="mso-list:Ignore">9.<span style="'font:7.0pt"> </span></span></span><span style="'font-size:12.0pt;font-family:">Να πάψουμε να καταναλώνουμε σαν «Ωνάσηδες».</span></p> <p class="MsoNormal" style="margin-left:14.2pt;text-indent:-14.2pt;mso-list:l0 level1 lfo1; tab-stops:list 14.2pt"><span style="'font-size:12.0pt;"><span style="mso-list:Ignore">10.<span style="'font:7.0pt"> </span></span></span><span style="'font-size:12.0pt;font-family:">Να πάψουμε να κατεβαίνουμε στους δρόμους, νεκρώνοντας την επαγγελματική και κοινωνική ζωή.</span></p> <p class="MsoNormal"><span style="'font-size:12.0pt;font-family:">Γιατί το στοίχημα δεν είναι ούτε του Γ. Παπανδρέου ούτε του ΠΑΣΟΚ. ΔΙΚΟ μας είναι. Κι αν αποτύχει η Κυβέρνηση, εμείς θα υποφέρουμε, όχι εκείνοι!</span></p> <p class="MsoNormal"><span style="'font-size:12.0pt;font-family:"><o:p> </o:p></span></p>DimisKhttp://www.blogger.com/profile/04111715494768399005noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-4011864009805143382.post-73635616493402901582009-09-11T06:33:00.001-07:002009-09-11T06:33:34.804-07:00Άλλος για Χίο τράβηξε....<p class="MsoNormal">Τον Ιούνιο του 2008 το Συμβούλιο Ακτοπλοϊκών Συγκοινωνιών (ΣΑΕ) απέρριψε σειρά αιτημάτων κάποιων ακτοπλοϊκών εταιρειών, οι οποίες ζητούσαν επιτακτικά, εν μέσω θέρους και φουλ τουριστικής σεζόν, να αλλάξουν κάποια δρομολόγια των πλοίων τους με στόχο να επιτύχουν οικονομίες κλίμακος, κυρίως λόγο αύξησης του κόστους ταξιδιού εξαιτίας της σημαντικής αύξησης της τιμής του πετρελαίου. Είναι πολύ εύκολο να καταλάβει κανείς την αναστάτωση που θα προκαλούσε η αποδοχή των αιτημάτων αυτών από το ΣΑΕ, αφού ήδη είχαν πουληθεί εισιτήρια και σε αρκετά δρομολόγια υπήρχε <span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US">sold</span><span lang="EN-US"> </span><span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US">out</span>. Τα αιτήματα αυτά διατυπώθηκαν, λίγες μόνο ημέρες μετά την αύξηση κατά 25% της τιμής των ακτοπλοϊκών εισιτηρίων. Αν μαζί με όλα αυτά θυμηθούμε και το συμβάν με το πλοίο Θεόφιλος της ΝΕ<span lang="EN-US" style="mso-ansi-language:EN-US">L</span> Lines – έπαθε βλάβη εκείνες τις μέρες με αποτέλεσμα την ταλαιπωρία εκατοντάδων επιβατών - <span style="mso-spacerun:yes"> </span>εύλογα δημιουργείται το ερώτημα εάν τα πλοία της ακτοπλοϊας τηρούν όλες τις προδιαγραφές ασφαλείας και αν προσφέρουν στους καταναλωτές/επιβάτες/ταξιδιώτες όλο όσα υποχρεούνται βάσει των προδιαγραφών της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Νομίζω ότι οι περισσότεροι θα πουν ότι μάλλον δεν προσφέρουν τα παραπάνω, τουλάχιστον στο βαθμό και με τον τρόπο που θα έπρεπε. </p> <p class="MsoNormal">Αυτό όμως ίσως και να είναι ένα επιφανειακό συμπέρασμα, αφού δεν γνωρίζουμε εις βάθος τα προβλήματα του κλάδου αυτού, που σίγουρα θα είναι πολλά και σύνθετα. </p> <p class="MsoNormal">Το θέμα μας όμως δεν είναι αυτό. Το θέμα μας ξεκινάει από μια υπόθεση. Υποθέτουμε ότι το ΣΑΕ έκανε δεκτά τα αιτήματα των ακτοπλοϊκών εταιρειών και προχωρούσε στην υιοθέτηση των αλλαγών των δρομολογίων. Σκεφθείτε την αναστάτωση που θα ακολουθούσε. Και ξεκινάω από τη δική μου – υποθετική - εμπειρία. Από τις αρχές Ιουνίου του 2008 είχα αγοράσει εισιτήριο για Χίο με εταιρεία που κάνει το δρομολόγιο Πειραιάς-Χίος-Μυτιλήνη. Ένα μήνα μετά, η εταιρεία αλλάζει το δρομολόγιο αυτό (η υπόθεση που λέγαμε) και αντί το πλοίο της να ακολουθήσει το συγκεκριμένο δρομολόγιο, το αλλάζει, προσθέτοντας και κάποια νησιά των Κυκλάδων, κάτι που εγώ δεν γνώριζα όταν αγόραζα τα εισιτήρια. Και που σίγουρα αν το γνώριζα θα πήγαινα με άλλη εταιρεία. Γιατί ενώ εγώ αγόρασα εισιτήριο για να πάω απευθείας στη Χίο, θα καταλήξω εκεί περνώντας από 2-3 άλλα νησιά, ξοδεύοντας φυσικά περισσότερο χρόνο, με ότι αυτό συνεπάγεται. </p> <p class="MsoNormal">Και το ερώτημα είναι αν τέτοιου είδους κινήσεις δημιουργούν πρόβλημα στις σχέσεις της εταιρείας με τον καταναλωτή/επιβάτη/ταξιδιώτη. Ο οποίος κάποιες φορές, όπως στο υποθετικό παράδειγμά μας, άλλη υπηρεσία αγόρασε και άλλη θα «απολαύσει». </p> <p class="MsoNormal"><i style="mso-bidi-font-style:normal">Που τελειώνουν τα όρια του επιχειρηματικού κέρδους; Μέχρι ποιό σημείο μια εταιρεία πρέπει να κοιτάζει το συμφέρον της; Πως γίνεται από τη μια να επενδύεις εκατομμύρια ευρώ για ενέργειες Εταιρικής Κοινωνικής Ευθύνης και από την άλλη να κάνεις κινήσεις που...τις καταργούν; </i></p> <p class="MsoNormal">Τονίζω ότι όλα αυτά αποτελούν απλώς προβληματισμούς και δεν συνιστούν μομφή για τις ακτοπλοϊκές εταιρείες. Το παράδειγμα που ανέφερα ήταν απλώς η αφορμή για ένα ευρύτερο ζήτημα που αφορά στο πόσο πιστεύουν οι εταιρείες στην εταιρική κοινωνική ευθύνη και πόσο στρατηγικά τις εντάσσουν στην καθημερινή τους λειτουργία. Νομίζω ότι οι απόψεις που έχουν ακουστεί επί του θέματος αυτού είναι πολλές και διαφορετικές. Η μόνη αλήθεια είναι ότι όλοι κρίνονται εκ του αποτελέσματος. Αυτό κρίνει ο πελάτης/καταναλωτής/πολίτης. Και φυσικά, αναλόγως πράττει. Για την ιστορία να πω ότι οι αλλαγές δρομολογίων που ζήτησε τον Ιούνιο του 2008 η εν λόγω ναυτιλιακή εταιρεία – όχι, δεν ήταν η <span lang="EN-US" style="mso-ansi-language:EN-US">NEL</span> - έγιναν δεκτές, αλλά για την επόμενη τουριστική περίοδο, αυτή που μόλις τελείωσε. </p>DimisKhttp://www.blogger.com/profile/04111715494768399005noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-4011864009805143382.post-47368496989448293792009-09-08T06:17:00.000-07:002009-09-08T06:19:10.742-07:00ΠΑΟΚ, Αέναος Πλεύσις<p class="MsoNormal" align="left" style="text-align:center"> <p class="MsoNormal">Πολλές φορές πιάνω τον εαυτό μου να αναρωτιέται τι ήταν αυτό που με έκανε ΠΑΟΚ από μικρό παιδί, από τη στιγμή που άρχισα να καταλαβαίνω και να θυμάμαι τον κόσμο. Ζούσα σε ένα περιβάλλον που κυριαρχούσαν σαν οπαδικές ιδεολογίες ο Ολυμπιακός και ο Παναθηναϊκός. Ούτε καν η ΑΕΚ. Ζούσα μέσα στην Αθήνα. Διάβαζα μόνο αθηναϊκές εφημερίδες, άκουγα μόνο αθηναϊκά ραδιόφωνα. Οι φίλοι μου στο σχολείο μιλούσαν μόνο για τις 3 ομάδες του ΠΟΚ. Ο πατέρας μου Παναθηναϊκος, το πρώτο γήπεδο που με πήγε σε ηλικία 5 χρονών ήταν η Λεωφόρος Αλεξάνδρας. Ερεθίσματα Παοκτσίδικα δεν υπήρχαν. Τότε τι συνέβη; </p> <p class="MsoNormal">Κάθε τι έχει την εξήγηση του. Ξεκινά από τα προσωπικά μας ερεθίσματα και καταλήγει στην ιδιότυπη ιδιοσυγκρασία μας. Δεν μου άρεσε να υποστηρίζω μια ομάδα για να κερδίζω τίτλους. Ήθελα ακόμα και η ομάδα που υποστήριζα να έχει μια ιδεολογία, μια φιλοσοφία, να αντιπροσωπεύει κάτι συγκεκριμένο, κάποια αξία της ζωής. Όχι απλά «20 πρωταθλήματα και 30 κύπελλα». Με το μικρό μου μυαλουδάκι, εκεί γύρω στις αρχές της δεκαετίας του 1970 αναζητούσα αυτές τις απαντήσεις. Και δεν ήταν διόλου εύκολο να τις βρω. </p> <p class="MsoNormal">Ώσπου μια ημέρα ο πατέρας μου άρχισε να μου μιλάει για την καταγωγή μας. Εκεί, από τη Σμύρνη, ένα χωριό που το έλεγαν Κάτω Παναγιά. Μου είπε ότι η οικογένειά μας ζούσε εκεί για περισσότερα από 100 χρόνια. Με την καταστροφή της Σμύρνης οι πρόγονοί μου πέρασαν απέναντι, στη Χίο, όπου και εγκαταστάθηκαν μόνιμα. Και εκεί γεννήθηκα κι εγώ. Ο πατέρας μου, μου μίλησε για την θρησκεία, για τον Χριστό και την Παναγιά που «στάθηκαν στο πλευρών των παππούδων μου τα πρώτα χρόνια της προσφυγιάς». Τότε ήταν που μου έδειξε ιστορικές φωτογραφίες από τη Σμύρνη, οι οποίες είναι πλέον ιστορικά κειμήλια. Σε μια φωτογραφία μιας εκκλησίας της Κάτω Παναγιάς διέκρινα έναν δικέφαλο αϊτό. Μου έκανε εντύπωση στην ηλικία των 5 χρόνων, αφού δεν είχα σκεφτεί ότι μπορεί ένας αϊτός να έχει δύο κεφάλια. «Είναι το σύμβολο της θρησκείας μας» μου είπε ο πατέρας μου. «Ο δικέφαλος σημαίνει πολλά για την Ελλάδα μας και την ιστορία μας». </p> <p class="MsoNormal">Λίγες ημέρες αργότερα έπεσαν στην αντίληψή μου τα θρυλικά αυτοκόλλητα της <span lang="EN-US" style="mso-ansi-language:EN-US">Panini</span><span lang="EN-US"> </span>με τους ποδοσφαιριστές. Και εκεί είδα μια φωτογραφία ενός ποδοσφαιριστή με το όνομα «Γιώργος Κούδας», ο οποίος είχε στο στήθος του μια φανέλα με σήμα το δικέφαλο αϊτό. Κόλλησα. Τι δουλειά είχε εκεί ο δικέφαλος αϊτός; Υπήρχε ομάδα με αυτό το σήμα;</p> <p class="MsoNormal">Από εκείνη τη φωτογραφία ξεκίνησαν όλα. Άρχισα να ψάχνω τις εφημερίδες, να σκίζω δικέφαλους αϊτούς από τα περιοδικά, να κόβω φωτογραφίες παικτών με την ασπρόμαυρη στολή. Μια μέρα ρώτησα τον πατέρα μου για την ομάδα με τα ασπρόμαυρα. «Ο ΠΑΟΚ είναι γιε μου. Μια ιστορική ομάδα που ξεκίνησε από την Κωνσταντινούπολη και εκπροσωπεί την προσφυγιά, τους ξεριζωμένους Έλληνες από τις χαμένες πατρίδες, τον Πόντο, τη Μικρά Ασία και όπου αλλού». Αυτό ήταν. Από εκείνη τη στιγμή ο ΠΑΟΚ έγινε για μένα η κολυμβήθρα του Σιλωάμ, μέσα στην οποία ξαναγεννήθηκα. Μέρα με την ημέρα ανακάλυπτα ολοένα και νέα στοιχεία για τον ΠΑΟΚ. Τον αγάπησα, Δέθηκα μαζί του. Και όσο μεγάλωνα και καταλάβαινα περισσότερα, έμαθα τι εκπροσωπεί: Την περηφάνια, την αξιοπρέπεια, το ήθος, την ανάγκη του ανθρώπου να αγωνίζεται χωρίς το άγχος της νίκης. </p> <p class="MsoNormal">Στο σχολείο ήμουν δαχτυλοδειχτούμενος. «Ο ΠΑΟΚΤΣΗΣ» με έλεγαν. Και μου άρεσε που ξεχώριζα. Όταν οι άλλοι πανηγύριζαν τίτλους, εγώ πανηγύριζα για την αξιοπρέπειά μου. Μόνος μου. Πανηγύριζα γιατί αυτά τα λίγα που είχα πετύχει ως σύλλογος δεν μπορούσε να μου τα αμφισβητήσει κανείς. Χρόνο με το χρόνο, διαβάζοντας και ψάχνοντας έχτισα μέσα στην ψυχή μου το μεγαλείο του ΠΑΟΚ. Τις αξίες του και τα ιδανικά του. Και τώρα προσπαθώ να τα εμφυσήσω στα παιδιά μου. Και μάλλον καλά τα πάω θα έλεγα. </p> <p class="MsoNormal">Αν έμαθα κάτι όλα αυτά τα χρόνια είναι ότι σημασία δεν έχει ο προορισμός, αλλά η διαδρομή. Δεν έχει η νίκη, αλλά το να παλεύεις γι΄αυτή. Να μην το βάζεις κάτω όσες δυσκολίες κι αν συναντήσεις. Να έχεις τη δύναμη να σηκώνεσαι, να μην απογοητεύεσαι, να μην πονάς, να μην λυγάς. ΠΑΟΚ είσαι! Πρέπει να συνεχίζεις. Κι αυτό το έκανα πράξη ζωής που την ονόμασα «Αέναος Πλεύσις».</p> <p class="MsoNormal">Αυτό είναι για μας ο ΠΑΟΚ. Κι αυτό πρέπει να παραμείνει, αδέλφια. «Αέναος Πλεύσις». Για να αισθανθούμε περήφανοι μεθαύριο όταν τα ιδανικά αυτού του τεράστιου συλλόγου τα έχουμε μεταλαμπαδεύσει στα παιδιά μας. </p> <p class="MsoNormal">Γι’ αυτό μην μεμψιμοιρείτε, μην μιζεριάζεστε, μην απογοητεύεστε. Ο ΠΑΟΚ είναι πολλά περισσότερα από μια πρόκριση στους ομίλους του <span lang="EN-US" style="mso-ansi-language:EN-US">Europa</span><span lang="EN-US"> </span><span lang="EN-US" style="mso-ansi-language:EN-US">League</span>, ένα κύπελλο, ένα πρωτάθλημα. Είναι η πυξίδα της ζωής μας. Είναι απλά, η ζωή μας.... </p> <p class="MsoNormal">Η Αέναος Πλεύσις μας...</p> <p class="MsoNormal"><o:p> </o:p></p> <p class="MsoNormal"><i style="mso-bidi-font-style:normal">ΥΓ: Πατέρα, γιατί δεν έγινες ΠΑΟΚ; </i></p><b style="mso-bidi-font-weight: normal"><span style="font-size:16.0pt;mso-bidi-font-size:12.0pt"></span></b><p></p>DimisKhttp://www.blogger.com/profile/04111715494768399005noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-4011864009805143382.post-9583964147634899842009-08-25T02:29:00.001-07:002009-08-25T02:29:46.149-07:00H ευθύνη του «πελάτη»Το καλοκαίρι αποτελεί εποχή που οι ρυθμοί πέφτουν γενικώς, ωστόσο έχει αποδειχθεί ότι κατά τη διάρκειά του συμβαίνουν τα χειρότερα γεγονότα του χρόνου. Δυστυχώς για άλλη μια φορά ζήσαμε την επιβεβαίωση αυτού του statement, όταν πριν λίγες μέρες κάηκε η βορειοανατολική Αττική. Και ίσως το πρόβλημα να μην ήταν αυτό καθαυτό το γεγονός των πυρκαγιών – λέμε τώρα - , όσο το ότι στη χώρα μας το πάθημα ποτέ δεν μας γίνεται μάθημα. Αυτό είναι το χειρότερο. Από το 1981 και μετά και σχεδόν κάθε 3-4 χρόνια, η Αττική δέχεται ισχυρότατα πλήγματα περιβαλλοντικών καταστροφών με αποκορύφωμα τις πυρκαγιές στην Κηφισιά (1981), στον Διόνυσο (1982, 2009), στην Βαρυμπόμπη (1986), στον Αυλώνα (1992), στον Άγιο Στέφανο (1993, 2009), στην «μπαρουτοκαπνισμένη» Πεντέλη (1995, 1998, 2000, 2009), στη Ραφήνα (2005), στην Πάρνηθα (2008). Παρά τις καταστροφές αυτές τίποτα απολύτως δεν έχει αλλάξει στον τομέα της πρόληψης, της επένδυσης σε υλικοτεχνικές υποδομές, σε νοοτροπία. Κι αυτό δεν μας τιμάει ως λαό. Διότι όποιος δεν μαθαίνει από τα λάθη του, δεν έχει μέλλον.Μετά την καταστροφή λοιπόν, τι; Το κράτος θα αρχίσει κάποιες «δειγματοληπτικές» αναδασώσεις και θα δημιουργήσει ευρείες διαφημιστικές καμπάνιες μιλώντας για την ανάγκη προστασίας του περιβάλλοντος, ενώ η ιδιωτική πρωτοβουλία μέσω των μεγάλων επιχειρήσεων θα στηρίξει ειδικά προγράμματα αναδάσωσης στο πλαίσιο στρατηγικών ενεργειών εταιρικής κοινωνικής ευθύνης. Χρήσιμα όλα αυτά. Ωστόσο το πρόβλημα δεν θα λυθεί όσο η νοοτροπία κάποιων δεν αλλάζει. Όχι μόνο όσων καίνε τα δάση για να δημιουργήσουν οικόπεδα, <strong>όσο και εκείνων που τα αγοράζουν</strong>. Διότι και οι τελευταίοι έχουν μεγάλη ευθύνη. Αν δεν αγόραζαν οικόπεδα στα δάση, κάποιοι δεν θα τα έκαιγαν. Φυσικά όμως η μεγαλύτερη ευθύνη ανήκει στην Πολιτεία που δεν δημιουργεί τους αναγκαίους νόμους, αλλά και όταν τους δημιουργεί, δεν τους στηρίζει. To πολιτικό κόστος και η διαπλοκή θα παραμείνουν για πάντα χειραγωγοί του μέλλοντος τόσο του δικού μας, όσο και των παιδιών μας. Μέχρι τότε, τα κροκοδείλια δάκρυα θα πλημμυρίζουν τις τηλεοπτικές μας οθόνες.....<strong>Αιδώς Αργείοι!</strong>DimisKhttp://www.blogger.com/profile/04111715494768399005noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-4011864009805143382.post-37738446634967351252009-07-23T01:40:00.000-07:002009-07-23T01:42:10.756-07:00Κυριακάτικος Τύπος: Πρώτο βήμα η παραδοχή του προβλήματος...Ο κυριακάτικος Τύπος αποτελεί την ατμομηχανή του παραδοσιακού Τύπου, χωρίς καμία αμφιβολία. Το ερώτημα που τίθεται είναι εάν οδηγεί τον τελευταίο στη Γη της Επαγγελίας ή της...απαξίωσης. Για το ζήτημα αυτό έχουν ακουστεί και γραφτεί πολλά τα τελευταία χρόνια. Το μόνο σίγουρο είναι ότι η απάντηση δεν είναι απλή. ΄Εχω την αίσθηση ότι μοιάζει λίγο με το αυγό του Κολόμβου. Προσωπική μου άποψη είναι ότι ο κυριακάτικος Τύπος αποτελεί ευχή και ταυτόχρονα κατάρα για τον παραδοσιακό Τύπο. Ευχή, γιατί με τον θεματολογικό του πλούτο απευθύνεται στο σύνολο μιας τυπικής ελληνικής οικογένειας και κατάρα γιατί με τις χωρίς μέτρο προσφορές του (DVD, CD, αξεσουάρ, κασκόλ, ομπρέλες, καπέλα, μπρελόκ, γραβάτες κ.α.) οδήγησε κάποιες εφημερίδες στην απώλεια της φυσιογνωμίας τους, προκαλώντας τους κρίσης ταυτότητας. Κρίση που φυσικά έγινε αντιληπτή από τους αναγνώστες, οι οποίοι -για κάποιες τουλάχιστον από αυτές-, έπραξαν...τα δέοντα, γυρίζοντάς τους την πλάτη. Στις 29 Ιουνίου του 2008 ο εβδομαδιαίος μέσος όρος κυκλοφορίας των κυριακάτικων εφημερίδων έπεσε κάτω από τα 900.000, σε μια περίοδο που ο κόσμος δεν είχε φύγει ακόμα για διακοπές. Πριν από εκείνη την ημερομηνία, η τελευταία φορά που ο μέσος όρος τους έπεσε κάτω από το ψυχολογικό όριο των 900.000 φύλλων ήταν η 1η Ιανουαρίου 2005.<br />Η λύση είναι απλή: Να παραδεχθούν οι κυριακάτικες εφημερίδες το πρόβλημα –κάποιες από αυτές υποστηρίζουν ότι δεν υπάρχει πρόβλημα – να αξιολογούν ορθολογικά τις προσφορές (εάν αρμόζουν στη φυσιογνωμία της εφημερίδας και αν έχουν να προσφέρουν κάτι ουσιαστικό στους αναγνώστες) και να δώσουν μεγαλύτερη βαρύτητα στο δημοσιογραφικό περιεχόμενο. Οι εφημερίδες δεν θα έχουν ποτέ την αμεσότητα και τη δύναμη της τηλεόρασης. Γι’ αυτό ακριβώς και θα πρέπει να σχεδιάζονται όχι με στόχο να ανταγωνιστούν αυτή, αλλά να πάνε την ενημέρωση και την ψυχαγωγία ένα βήμα παραπέρα. Τον τρόπο τον ξέρουν. Το θέμα είναι εάν θέλουν να επενδύσουν σε αυτόν ή να προτιμήσουν την εύκολη λύση των προσφορών με τα περιστασιακά οφέλη....DimisKhttp://www.blogger.com/profile/04111715494768399005noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-4011864009805143382.post-44054203094595564232009-07-20T05:43:00.000-07:002009-07-20T05:44:16.426-07:00Μαθήματα ψαρέματος....Δεν υπάρχει καμία αμφιβολία ότι η ελληνική αγορά της επικοινωνίας και των media έχει πληγεί σε μεγάλο βαθμό από τις συνέπειες της διεθνούς οικονομικής ύφεσης. Τα νούμερα – που για πολλούς «δεν λένε πάντα την αλήθεια» - δεν αφήνουν περιθώριο αμφισβήτησης. Το 2008 ήταν άσχημη χρονιά τόσο για τον Τύπο (ηλεκτρονικό και έντυπο), όσο και για τις διαφημιστικές εταιρείες, οι οποίες ωστόσο περιόρισαν την πτώση των προ φόρων κερδών τους στο -1,71%. Φέτος η πτώση αυτή αναμένεται να φτάσει το -10% ή και το -15%. Αλλά και στα media η εικόνα δεν είναι καλύτερη. Το πρώτο εξάμηνο του 2009, η πτώση των εσόδων τους από τη διαφήμιση έχει φτάσει στο -40%, δοκιμάζοντας σε μεγάλο βαθμό τις αντοχές τους. Το αποτέλεσμα το βλέπουμε: Δεκάδες απολύσεις υπαλλήλων Τύπου (δημοσιογράφοι, τεχνικοί, εμπορικοί κ.α.), κλείσιμο ιστορικών μέσων (Ελεύθερος Τύπος, Auto Motor Und Sport κ.α.), ριζικές περικοπές λειτουργικού κόστους σε τηλεοπτικά κανάλια κ.α. Και να σκεφθεί κανείς ότι ακόμα «η μπίλια γυρίζει». Ενδεικτικό της κατάστασης που επικρατεί στα ηλεκτρονικά media είναι το γεγονός ότι από τις αρχές του 2009 τα τηλεοπτικά κανάλια αναγκάστηκαν να μειώσουν τα τιμολόγια διαφημίσεων μέχρι και 40%, στην προσπάθειά τους να προσελκύσουν διαφημιζόμενους, οι οποίοι εγκατέλειπαν την τηλεόραση. Οι διαφημιζόμενοι από την πλευρά τους, αξιοποίησαν την ευκαιρία αυτή, αλλά στην πορεία, τα κανάλια διαπίστωσαν ότι η κίνηση αυτή ήταν δίκοπο μαχαίρι. Κι αυτό γιατί οι διαφημιζόμενοι αγόραζαν περισσότερο διαφημιστικό χρόνο από το 2008, με το ίδιο ή και μικρότερο κόστος. Έτσι, πριν μερικές ημέρες, δύο εκ των μεγαλύτερων τηλεοπτικών δικτύων της χώρας, το Mega και ο ΑΝΤ-1, αποφάσισαν να αυξήσουν τα τιμολόγια διαφημίσεων κατά 80% και 30%, αντίστοιχα. Κι αυτό, στην προσπάθειά τους να περιορίσουν τις απώλειες εσόδων, που το πρώτο εξάμηνο του 2009 έφτασαν το -25%. Είναι πολύ πιθανόν την κίνησή τους αυτή να ακολουθήσουν και άλλα τηλεοπτικά κανάλια. Σε κάθε περίπτωση, η εξέλιξη αυτή δείχνει ότι οι αντοχές των μέσων έχουν πλέον φθάσει στα όριά τους.<br />Ίδια είναι η κατάσταση και στους μεγάλους διαφημιζόμενους, οι οποίοι έχουν μειώσει την διαφημιστική τους δαπάνη σε ποσοστό 15-20% από το 2008. Χαμένες σε αυτή την περίπτωση είναι οι διαφημιστικές εταιρείες, αλλά και τα λεγόμενα «media specialist agencies», δηλαδή τα agencies που αγοράζουν και πωλούν διαφημιστικό χώρο και χρόνο στα μέσα για λογαριασμό των διαφημιζόμενων. Κάποια από αυτά αντιμετωπίζουν ακόμα και το ενδεχόμενο αναστολής λειτουργίας τους με ότι μπορεί αυτό να σημαίνει για τις ισορροπίες της διαφημιστικής αγοράς. Ήδη τα πρώτα ονόματα έχουν αρχίσει να ακούγονται.<br />Η πολιτεία από την πλευρά της παρακολουθεί τις εξελίξεις ανήμπορη να αντιδράσει ουσιαστικά και με στρατηγικό πλάνο. Προτάσεις έχουν ακουστεί πολλές. Μια από αυτές αφορά στην ενίσχυση των μέσων με κρατική διαφήμιση από το φθινόπωρο. Μια σοφή κινεζική παροιμία όμως λέει «στον φτωχό μην δώσεις ψάρι, μάθε τον να ψαρεύει». Το κράτος πρέπει να δημιουργήσει τις απαραίτητες δομές και προϋποθέσεις ώστε τα φαινόμενα ανορθόδοξων στρατηγικών λειτουργίας των μέσων και των εταιρειών επικοινωνίας να μειωθούν στο ελάχιστο. Θα πρέπει να δώσει ώθηση στην εφαρμογή των νόμων. Να καταργήσει κάθε παθογένεια του παρελθόντος και να προσφέρει κίνητρα υγιούς ανάπτυξης. Να διευκρινίσει τις προϋποθέσεις που πρέπει να έχουν τα μέσα για να απορροφήσουν κρατική διαφήμιση. Να δώσει κρατική διαφήμιση και στα περιοδικά, όχι μόνο στις εφημερίδες και στην τηλεόραση. Και φυσικά να αγνοήσει το λεγόμενο «πολιτικό κόστος», το οποίο απειλεί πλέον τη συνοχή της ελληνικής δημοκρατίας. Λύσεις υπάρχουν. Για βούληση, δεν είμαι σίγουρος. Και ο χρόνος τελειώνει...DimisKhttp://www.blogger.com/profile/04111715494768399005noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-4011864009805143382.post-8995724245351309132009-07-15T02:43:00.000-07:002009-07-15T02:44:16.734-07:00Περί απαγόρευσης των προεκλογικών δημοσκοπήσεωνΗ νέα απαγόρευση των προεκλογικών δημοσκοπήσεων δεν αιτιολογήθηκε επαρκώς από την κυβέρνηση και ήταν φυσικό να προκαλέσει την αντίδραση του ΣΕΔΕΑ. Κατά τον ΣΕΔΕΑ «η δημοκρατία δεν κινδυνεύει από την ελευθερία στη διακίνηση των πληροφοριών και από τους ενημερωμένους πολίτες αλλά από την ανεξέλεγκτη φημολογία και τη διακίνηση πληροφορίας που δεν υπόκειται σε κανένα νόμο του κράτους και σε κανένα κώδικα δεοντολογίας…».<br />Η επιχειρηματολογία του ΣΕΔΕΑ εμπλουτίζεται στη συνέχεια και με άλλα επιχειρήματα, όμως υπάρχει μια πτυχή την οποία δεν καλύπτει. Τις συνέπειες τις οποίες έχει η απαγόρευση στην οικονομική χρήση αυτής της πολύτιμης πληροφορίας. Από τη στιγμή που πραγματοποιούνται προεκλογικές δημοσκοπήσεις, οι οποίες όμως δεν ανακοινώνονται δημοσίως, αυτοί που κατέχουν τις σχετικές πληροφορίες έχουν αυτό που ονομάζουμε εσωτερική πληροφόρηση. Η εσωτερική αυτή πληροφόρηση μπορεί να επηρεάσει την πορεία μετοχών ή τη λήψη άλλων επιχειρηματικών αποφάσεων (στην πιο αθώα μορφή της μπορεί για παράδειγμα να αφορά εταιρίες που θα έχουν πολύ διαφορετική πορεία, εξ αιτίας διαφορών στα προγράμματα των κομμάτων, ανάλογα με το ποιος θα κερδίσει τις εκλογές - π.χ. διαφορές μεταξύ κομμάτων που δίνουν μεγάλη έμφαση στην πράσινη ανάπτυξη και άλλων που δεν υιοθετούν αυτή την πολιτική άποψη) και να έχει σημαντικές οικονομικές συνέπειες. Τόσο ώστε να μπορεί να αποτελέσει αντικείμενο συναλλαγών, τόσο πολιτικών όσο και οικονομικών, στη διάρκεια των ημερών ισχύος της απαγόρευσης.<br />Ο πιο σημαντικός κίνδυνος πάντως, που επισημαίνεται εμμέσως από τον ΣΕΔΕΑ, είναι ότι η απαγόρευση συνεπάγεται τον κίνδυνο παραπληροφόρησης της κοινής γνώμης για τις δημοσκοπήσεις που συνεχίζουν να πραγματοποιούνται (κυρίως από τα κόμματα), στη διάρκεια του εκλογικού αγώνα. Τα στοιχήματα μεταξύ των αρμοδίων επικεφαλής του πολιτικού σχεδιασμού των μεγάλων κομμάτων, τα υπονοούμενα των μεγαλοπαρουσιαστών των τηλεοπτικών σταθμών, τα παραπολιτικά στις εφημερίδες, είναι τρόποι με τους οποίους γίνεται η διαχείριση αυτής της πληροφορίας. Τρόποι που από τη φύση τους ούτε μπορεί να απαγορευτούν, ούτε και να αποτελέσουν πραγματική πληροφόρηση, μια που όλοι όσοι έχουν τη σχετική πληροφορία και είναι νομικά υποχρεωμένοι να αναφέρονται μόνο εμμέσως σ’ αυτή, συμπεριφέρονται σαν να διακινούν φήμες.<br />Ο ΣΕΔΕΑ βέβαια στην ανακοίνωσή του δεν αναφέρεται στην κριτική που θα έπρεπε να γίνει και για τον ίδιο τον κλάδο και τον τρόπο με τον οποίο έχουν χρησιμοποιηθεί τα τελευταία χρόνια κάποιες δημοσκοπήσεις, ως εργαλείο όχι αντικειμενικής πληροφόρησης αλλά πολιτικού επηρεασμού της κοινής γνώμης. Γιατί είναι γνωστό ότι σε πολλές περιπτώσεις στα τελευταία χρόνια χρησιμοποιήθηκαν ερωτήσεις με κύριο στόχο τον επηρεασμό της κοινής γνώμης (είτε αναδεικνύοντας επικοινωνιακά συγκεκριμένα θέματα, είτε κατευθύνοντας τους ερωτώμενους - το λεγόμενο επιστημονικά πρόβλημα της μεροληψίας του ερωτηματολογίου), όπως είναι κοινή και η διαπίστωση ότι πολλές φορές οι απαντήσεις στα ερωτηματολόγια δίδονται επιλεκτικά στη δημοσιότητα, ανάλογα με τις πολιτικές προτεραιότητες εκείνου που έχει παραγγείλει τη συγκεκριμένη έρευνα.<br />Αυτές οι πρακτικές, οι οποίες όλοι γνωρίζουμε ότι είναι υπαρκτές, έχουν βέβαια τη σημασία τους και στην περίοδο που δεν υπάρχουν εκλογές, διαδραματίζουν όμως αποφασιστικό ρόλο στην προεκλογική περίοδο, οπότε μπορεί -σε εκλογές με μικρή διαφορά-, ακόμα και να καθορίσουν τις πολιτικές εξελίξεις.<br />Είναι λοιπόν ενδεχομένως προς το συμφέρον του κλάδου να επανέλθει με προτάσεις που να θέτουν ένα αυστηρότερο προεκλογικό πλαίσιο, στη βάση πάντα του κώδικα της ESOMAR, με το οποίο να περιορίζονται αυτές οι πρακτικές. Για παράδειγμα να προταθεί ως εναλλακτική λύση, σε σχέση με την απαγόρευση, να επιτρέπονται στη διάρκεια της στενής εκλογικής περιόδου συγκεκριμένες ερωτήσεις –με βάση κοινά αναγνωρισμένες διεθνείς πρακτικές- οι οποίες και μόνο να μπορούν να δημοσιοποιηθούν. Μια τέτοια λύση δεν θα προκαλούσε πολλά από τα προβλήματα της απόλυτης απαγόρευσης, ενώ θα περιόριζε υπαρκτές αδυναμίες που προκύπτουν από τον τρόπο που χρησιμοποιήθηκαν κάποιες πολιτικές έρευνες τα τελευταία κυρίως χρόνια.DimisKhttp://www.blogger.com/profile/04111715494768399005noreply@blogger.com0